استاد بزرگوارم، پدرم (دامت برکاته) از استادش شیخ حسین حلی (رضوان الله علیه) برایم نقل می‌کرد که می‌فرمود: «از امتیازات حوزه علمیه نجف این است که هر فردی را در جایی که مناسب اوست قرار می‌دهد» و مقصودش این بود که شاید عده‌ای برای پیشرفت و تصرف در حوزه از جمله مرجعیت، تدریس و رهبری تلاش کنند، در حالیکه صلاحیت ندارند، حوزه به او اجازه نمی‌دهد بلکه او را به جایگاهش برمی‌گرداند، این در روزهایی بود که حوزه مملو از ده‌ها عالم کوشا بود، ما متأسفانه در روزگاری قرار گرفته‌ایم که بسیاری از افراد نالایق ادعاهای پوچ می‌کنند و برخی نیز فریب آنها را می‌خورند. • نمونه دوم: حضور در درس افراد فاقد صلاحیت، نوعی تبلیغ محسوب می‌شود و هیچ توجیه شرعی ندارد؛ همچنین یکی از بدترین و زشت‌ترین و زیانبارترین امور این است که حضور برای کسب منافع مادی اعم از مالی یا غیر آن باشد. حوزه علمیه در نجف اشرف در ایام شکوه خود، به شدت با این موضوع مقابله کرد و بخشنده و گیرنده را از اعتبار ساقط کرد و اکنون نیز باید چنین باشد. هدف از حضور در هر درسی فقط باید بهره مندی از آن باشد و هر که از درسی بهره‌ای نبرد (حتی به دلیل شخصی) در آن شرکت نکند. از بدی‌های خود و بدی‌های اعمالمان به خدا پناه می‌بریم و از خداوند متعال می‌خواهیم که ما را در خیر دنیا و آخرت توفیق دهد و صلی الله علی محمد و آل الطاهرین». أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج ┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄ ● @soalvajavab@AmirGrali