یک تشبیه عجیب ...! 📖 دَر مَحْضَرِ نَهْجِ الْبَلَاغَةِ | سه شنبه ها 📝 قَالَ أَمِیرُالْكَلَامِ ، أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام : الْعَيْنُ وِكَاءُ السَّه چشم، نگهدارنده نشيمنگاه است. ┅─────┅─────┅ ➖ امام(عليه السلام) در اين جمله كوتاه و پرمعنا اشاره به نكته اى مى كند كه متن آن در واقع يك مسأله فقهى است و پيام آن يك مسأله اجتماعى و سياسى و اخلاقى. مى فرمايد: «چشم، نگهدارنده نشيمنگاه است»; (الْعَيْنُ وِكَاءُ السَّه). • اشاره به اين كه هنگامى كه انسان به خواب مى رود بسيار مى شود كه وضوى او بر اثر خروج ريح باطل گردد. «وِكاء» به معناى نخى است كه دهانه مشك را با آن مى بندند و «السَّه» به معناى نشيمنگاه است. هنگامى كه اين نخ محكم باشد چيزى از مشك خارج نمى شود ولى زمانى كه آن نخ، باز يا شل شود آنچه در مشك است بيرون مى ريزد و اين تعبير به گفته مرحوم سيد رضى از كنايات و تشبيهات عجيب است و منظور امام(عليه السلام) اين است كه انسان تا خواب نرفته مى تواند خود را حفظ كند تا وضوى او باطل نشود اما زمانى كه به خواب رفت اعضاى او سست مى شود و نمى تواند خود را حفظ كند و اى بسا چيزى از او خارج شود و وضو باطل گردد و در واقع فلسفه بطلان وضو به سبب خواب، ممكن است همين باشد. 📓 نهج البلاغه ، حکمت ۴۶۶ ✍ شرح حکمت ۴۶۶ #نهج_البلاغه #حدیث ┄┅══••𑁍❀𑁍••══┅┄ أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج ╔═══════╗ @AmirGrali @soalvajavab ╚═══════╝