💛هشتم ذي حجّه، سال 60 هجري قمري:
🔸️خروج امام حسين (ع)از مکه معظمه
امام حسين(ع)از هنگامی که شهر مدینه را به خاطر اصرار و فشار عامل امویان بر آن حضرت مبنی بر بيعت با يزيد بن معاويه ترک و به مکه معظمه هجرت کرد ، فصل نوینی در زندگی خویش آغاز کرد.
مکه معظمه شهری بود که مسلمانان سراسر عالم اسلام جهت انجام عمره یا حج بدان مکان مسافرت می کردند و این یک فرصت مناسب برای اباعبدالله الحسین (ع) بود تا علل مخالفت خویش با حکومت خودکامه امویان و استنکاف از بیعت با یزید را به گوش مسلمانان اقصی نقاط اسلامی برساند.
آن حضرت به مدت چهار ماه و چند روز در جوارخانه امن الهي اقامت گزيد و در اين مدت به افشا گری مفاسد دستگاه خلافت اموی و روشن گری مسلمانان و حقیقت جویان پرداخت و صدای مخالفت خویش را به استماع همگان رسانید . بدین جهت با استقبال و دعوت مسلمانان مبارز برخي از مناطق اسلامي ، به ويژه شيعيان کوفه مواجه شد و براي پاسخ گويي به درخواست آنان،در آغاز پسرعمويش مسلم بن عقيل(ع) را جهت هماهنگي انقلابيون و زمينه سازي نهضت اسلامی به کوفه ارسال نمود و چون مسلم بن عقيل با استقبال شايان مردم کوفه مواجه شد، براي آن حضرت نامه اي فرستاد و او را براي رفتن به شهر کوفه دعوت کرد.
پس از آن ،امام حسين(ع) تصميم گرفت که خودش پس ازپايان مراسم حج ، به کوفه هجرت نماید. ولي به وي خبر داده شد که يزيد بن معاويه، تعدادي از مزدوران خود به فرماندهي عمرو بن سعيد بن عاص را به بهانه حضور در مراسم حج ، به مکه فرستاد تا در هنگام مراسم حج ،امام حسين(ع) را دستگير و به نزد يزيد در شام بفرستد و يا اين که ناجوانمردانه وي را در هنگام انجام اعمال حج و زیارت خانه خدا ترور و به شهادت برساند.
امام حسين(ع) براي خنثي کردن توطئه هاي دشمن حيله گر، ناچار شد در تصميم خويش تجديد نظر کند. بدين جهت حج خود را تبديل به عمره مفرده کرد و پس از پايان أعمال عمره،از حالت احرام بيرون آمد و در هشتم ذي حجّه، يعني دو روز پيش از عيد سعيد قربان ،از مکه عازم کوفه گرديد.(1)
يزيد بن معاويه از يک سو جاسوسان و مزدوران خويش را براي دستگيري ويا کشتن آن حضرت به مکه اعزام کرد و از سوي ديگر با واسطه قرار دادن بستگان آن حضرت و افراد موجّه و سر شناس ، مانع از خروج وی از مکه مي گرديد.
یزید ، نامه اي براي عبدالله بن عباس فرستاد و از او درخواست کرد که مانع قيام امام حسين(ع) شده و او را به سکوت و آرامش دعوت کند، در غير اين صورت ، بدون در نظر گرفتن ملاحظات خويشاوندي بااو برخورد خشن خواهد کرد.
عبدالله بن عباس به نزد امام حسين(ع) رفت و او را به ماندن در مکه و خويشتن داري دعوت کرد،ولي آن حضرت ،اعتنايي به مصلحت انديشي هاي وي نکرد و بر تصميم خود تأکيد نمود(2)
غير از عبدالله بن عباس ،افراد ديگری چون محمد بن حنفيه،عبدالله بن عمر وعبدالله بن جعفر نيز آن حضرت را از قيام بر ضد يزيد و رفتن به سوي عراق بر حذر نمودند. در این بین تنها عبدالله بن زبير وي را تشويق به رفتن مي کرد، تا زمينه را براي خود نمايي خویش فراهم نماید. زیرا با وجود ابا عبدالله الحسين(ع) در مکه معظمه، کسي به عبدالله بن زبير توجهی نمي کرد.
ولي امام حسين(ع) بدون توجه به توصيه و تشويق ديگران ، تصميم خود را گرفته بود و بر اساس آن، به همراه خانواده و ياران وهمراهان خويش از مکه خارج و به سوي عراق رهسپار گرديد.(3)
يحيي بن سعيد از جانب برادرش عمرو بن سعيد، مأموريت يافت که آن حضرت را از حرکت به سوي کوفه باز دارد و وي را به مکه باز گرداند.
ولي تلاش واصرار وي نيز فايده ای در بر نداشت وامام حسين(ع) بدون اعتنا به تهديدات ماموران دولت به حرکت خويش ادامه داد.
آن حضرت ،از مکه تا توقف درسرزمين کربلا، چند منرل را طي کرد که برخي از آن ها بدين نام مي باشند: تنعيم، ذات عرق ، حاجز ، زرود، ثعلبيه، زباله، بطن عقبه، شراف ، عذيب هجانات ، قصر بني مقاتل و کربلا.
سفر آن حضرت از مکه معظّمه به سر زمين کربلا حدود بيست و پنج روزادامه يافت و در روز دوم محرّم سال 61 هجری قمري ، با اصرار حرّبن يزيد، فرمانده لشکر عبدالله بن زياد وارد سرزمين کربلا شد و در آنجا خيمه هاي خويش را بر پا نمود.(4)
منابع:
1- الإرشاد ، ص 414
2- ترچمةالحسين و مقتله ، ص 59
3- الفتوح ، ص 837 و ص 867
4- نک:الارشاد، ص 414؛ الفتوح، ص 871 ؛ کشف الغمة ، ج 2 ، ص 218 و منتهي الامال، ج1 ، ص 320
🌴🌾🌴🌾🌴