✍️ از «فتنه اِفک» تا «فتنه 1401»؛ شروع فتنه: «روایت پردازی دروغ» و «تصویرسازی غلط»؛ پایان فتنه: «طمع دشمن برای فشار بیشتر» (بخش اول) 🔸شبیر فیروزیان 🔰آیات 11 تا 20 سوره مبارکه نور مربوط به ماجرایی است که در آن، منافقان برای تخریب شخصیت پیامبراسلام(ص) و کاستن از اعتبار و قداست ایشان و نظام اسلامیِ تحت رهبری ایشان، به یکی از همسران ایشان که به هنگام بازگشت از یکی از جنگها، از کاروان جا مانده بود و به کمک یکی از صحابه به مدینه آورده شده بود، «تهمتِ» رابطه نامشروع زدند و این «دروغ» را در سطح جامعه اسلامی گسترش دادند تا «اعتماد» مردم به پیامبر(ص) و نظام اسلامیِ تحت مدیریت ایشان را خدشه دار نمایند.(تفسیر نمونه؛ ج14، ص394-387) طلیعه این آیات شریفه اینگونه است: 🔸«إِنَّ الَّذِينَ جاؤُ بِالْإِفْكِ عُصْبَةٌ مِنْكُمْ لا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ لِكُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ مَا اكْتَسَبَ مِنَ الْإِثْمِ وَ الَّذِي تَوَلَّى كِبْرَهُ مِنْهُمْ لَهُ عَذابٌ عَظِيمٌ؛ مسلّماً كسانى كه آن «تهمت عظيم» را عنوان كردند گروهى (متشكّل و توطئه‏گر) از شما بودند؛ امّا گمان نكنيد اين ماجرا براى شما «شرّ» است، بلكه «خير» شما در آن است. آنها هر كدام سهم خود را از اين گناهى كه مرتكب شدند دارند و از آنان، كسى كه بخش مهمّ آن را بر عهده داشت، عذاب عظيمى براى اوست!» (نور:11) خداوندمتعال در این آیه شریفه، خطاب به جامعه مؤمنین می فرماید گمان نکنید که این ماجرا برای جامعه اسلامی «شرّ» است، بلکه برآیند آن، «خیر» بوده و خیریّت آن نیز در این است که اهل ضلالت و فساد در آن جامعه (که همان منافقان و بیماردلان هستند) شناخته شوند، تا جامعه نسبت به وضع آنها «بصيرت» پيدا كند، و براى اصلاح اين اعضاى فاسد دست به اقدام بزند.(تفسیر نمونه؛ ج14، ص394-387) خداوند در آیه بعد به توبیخ کسانی پرداخته است که وقتی این « روایت پردازی دروغ» را شنیدند، آن را رد نکردند و نظام اسلامی را از آن مبرّا ندانسته اند؛(نور: 12) چراکه فتنه گران هیچ «شاهد» و «مدرکی» برای اثبات حرفشان ارائه ندادند: 🔸«فَإِذْ لَمْ يَأْتُوا بِالشُّهَداءِ فَأُولئِكَ عِنْدَ اللَّهِ هُمُ الْكاذِبُونَ؛ پس زمانیکه شاهدانی برای اثبات این مسئله نياوردند، آنان در پيشگاه خدا دروغگو هستند!» (نور: 13) خداوندمتعال در آیات بعد نیز به توبیخ کسانی می پردازد که این روایت دروغ را «بدون فکر» و «تحقیق»، پذیرفتند و آن را زبان به زبان منتشر ساختند و این کار را «سبک» شمردند؛ درحالیکه نزد خداوند «گناهی بزرگ» است: 🔸«إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّناً وَ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيم‏؛ بخاطر بياوريد زمانى را كه (به استقبال اين دروغ بزرگ رفتيد و) اين شايعه دروغ را از زبان يكديگر مى‏گرفتيد، و با دهان خود سخنى مى‏گفتيد كه به آن يقين نداشتيد، و گمان مى‏كرديد اين مساله كوچكى است، در حالى كه نزد خداوند بزرگ است!» (نور: 15) علامه طباطبایی(رحمة الله علیه) علت بزرگ بودن زشتی این عمل نزد خداوند را دو چیز می دانند؛ اول اینکه نفس بهتان و افترا به افراد دیگر، عملی است قبیح و دوم اینکه این تهمت، تهمت به یک شخص معمولی نیست، بلکه تهمت به پیامبر اسلام(ص) است؛ وشيوع «افك» درباره ایشان در ميان مردم، باعث مى‏شود كه آن حضرت در جامعه رسوا گشته و امر دعوت دينی اش تباه شود.(المیزان فی تفسیر القرآن؛ ج 15،ص92) درنتیجه باید گفت هر افک، دروغ و تهمتی که از سوی گروهی متشکّل و با هدف ضربه به اعتبار نظام اسلامی و ولیّ خدا در جامعه اسلامی ساخته و ترویج می شود، در دایره شمولیت این آیات شریفه قرار می گیرد. 🔰آنچه در فتنه اخیر اتفاق افتاد، دقیقاً اجرای همین توطئه توسط منافقان درون نظام اسلامی بود. فتنه گران، همچون منافقان دخیل در ماجرای «افک»، با گسترش شایعه «برخورد خشن پلیس با دختری جوان»، ابتدائاً به دنبال ارائه تصویری «خشن» و «سیاه» از نظام اسلامی بودند و سپس با تحریک احساسات و عواطف افکار عمومی، به دنبال «ایجاد آشوب و اغتشاش» و به خیال خام خود به دنبال «براندازی» بودند؛ آنان به تعبیر این آیات شریفه، برای اثبات این اتهام دروغ هیچ مدرکی ارائه ندادند و حتی پس از انتشار فیلم ها و مستندات مربوطه و اظهارنظر رسمی «پزشک قانونی» در این زمینه، از اتهاماتی که به نظام اسلامی وارد کردند، عذرخواهی نکردند و زمینه ایجاد اختلاف و دوقطبی در جامعه را فراهم نمودند.