#باسلام_وعرض_ادب🌸👇 #انسان_مصلح_جلسه_11👇 #استاد_علی_تقوی_یگانه👇 🔰برخی شبهات مربوط به امر به معروف و نهی از منکر: ❌ انجام کار فرهنگی و ریشه ای به جای امر به معروف و نهی از منکر ✅ بسیاری از کارهای فرهنگی مانند برگزاری مراسم اعتکاف راه اندازی شبکه قرآن نوشتن کتاب و... دعوت به خیر است که به لحاظ نتیجه، وظیفه‌ای زمان بر و بلندمدت است؛ اما امر به معروف و نهی از منکر واجبی فوری و زود بازده است که به منظور محو سریع گناه انجام می شود. همچنین در صورت بروز بیماری گناه در فرد یا جامعه، امر به معروف و نهی از منکر به مثابه درمان می باشد در حالی که فرهنگ سازی حکم پیشگیری را دارد. لذا پر واضح است که در این شرایط درمان بر پیشگیری مقدم می باشد. امر به معروف و نهی از منکر و فرهنگ سازی هر کدام در جای خود لازم و ضروری هستند و جای یکدیگر را نخواهند گرفت و تعداد فعالان فرهنگی در کشور ما بسیار بیشتر از آمران به معروف و ناهیان از منکر است. همچنین گناهکاران خود را در معرض کار فرهنگی مربوط به محو گناهشان نمی‌کنند بنابراین واجب است افرادی آنها را امر به معروف و نهی از منکر کنند. ❌ گناهکار نسبت به گناه خود اشراف کامل دارد، بنابراین لزومی ندارد به وی تذکر دهیم. ✅ زمانی که کسی نسبت به گناهش «جهل» دارد، ارشاد وی واجب است. وقتی فردی نسبت به گناهش «تساهل یا تسامح» دارد نیز ارشادش واجب است. حال اگر فردی «عالمانه، عامدانه و از سر لجاجت» گناهی مرتکب شود امر به معروف و نهی از منکرِ وی با رعایت آداب و مراتب، واجب می شود.