🌼 نوشتن اعجاز می‌کند، این یک راز الهی است قلم، چه مبارک معجزه‌ای از جانب خداوند باری تعالی برای انسان بوده است. چه مبارک لحظه‌ای بود آن دم که خداوند قلم را آفرید و در تقدیسش سوگند یاد کرد و آن را در دست بهترین مخلوق خود به ودیعه نهاد تا با قلم بنگارد. و با قلم از احساسات، دردها، رنج‌ها، اندیشه و افکار، از علوم و تمدن باستان، از تاریخ و گذشته و حال و آینده برای کودک امروز و نسل فردا بسراید. باور کنید که این یک راز الهی است که لغزش قلم بر  کاغذ اعجاز می‌کند! وقتی که می‌نگاری، گویی قلم دغدغه‌هایت را در دل کاغذ گم می‌کند، گویی خستگی‌ها و غصه‌هایت در دل یار شفیق قلم ذوب می‌شوند، سبک می‌شوی، روحت جان می‌گیرد برای پرواز در اندیشه‌ها. گویی با نوشتن از مشغله‌های پیرامونت آسوده می‌شوی، پوست می‌اندازی، روحت بزرگ می‌شود، بزرگ و بزرگتر اصلا انگار قد می‌کشی تا به سوی عرش خدایی. بیراه نیست که قلم زبان دوم بشری است، قلم با نگاشتن هر کلمه و واژه‌ای زندگی می‌آفریند و بر کالبد هر انسانی طراوت و آگاهی می‌بخشد و تو با قلم از احساست، از غم‌ها و دردهایت، از خواسته و آرزوهایت، از قانون نیوتن و از معراج و لحظه آفرینش قلم می‌گویی، این همان زبان دوم است. بار الها! به تقدیس قلم اقرار می‌کنم چرا که قلم با نوشتن اعجاز می‌کند و این فقط از دست خود،  خدا برمی‌آید. با قلم است که کلمات اندیشه و زندگی می‌آفرینند و چه شیرین و دلپذیر است که قلم در دست صاحب قلم بلغزد، آنگاه است که قلم دانایی، توانایی، توانمندی، عزت و شوکت به تو فرامی‌دهد و می‌آموزد. و ای تویی که قلم در دستت به ودیعه نهاده شد تا بنگاری، با قلمت معجزه کن، با قلمت واسطه خوب شدن حال دیگران باش، به زندگی دیگران با نوشته‌هایت زندگی، امید و شادی بپاش، برای کودک امروز و نسل فردا تابلویی از زیبایی و امید خلق کن و یادگاری گرانبها به میراث بگذار، با قلمت هویت ببخش. مراقب قلمت باش! با قلمت گره‌ای بگشا، بی‌هوا با نوشته‌هایت سنگ مینداز، سنگی را از پیش پای لنگی بردار، بی هوا دلی را نشکن، دلی به دست آر. وقتی که می‌نویسی، برگرد و نوشته‌هایت را دوباره دوره کن، و با خواندن رد قلم بر کاغذت تقدیس قلم را به جای می‌آورد. ببین که چگونه همه وجودت آرام می‌گیرد. باور کن این یک راز الهی است که نوشتن اعجاز می‌کند به همین سادگی! هر روز و هر لحظه بنویس از آرزوهایت بنویس و تو چه می‌دانی شاید روزی از روزها که دفتر خاطراتت را ورق می‌زنی صفحه آرزویت را ببینی که خیلی وقت است برآورده شده و تو از آن غافل مانده‌ای و آنگاه با لبخندی بر گوشه لبانت زمزمه کن که قلم عجب معجزه‌ای می‌کند. یک وقت‌هایی که حس انفجار در سلول‌هایت تو را از درون می‌خورد، آنگاه که حوصله‌ات سر می‌رود و یا دلشوره بر جانت چنگ می‌زند و تو می‌خواهی دلشوره‌ات را گوشه‌ای بگذاری، با قلمت خستگی و دلشوره‌هایت را بر دل کاغذ خط خطی کن، برگرد و به خستگی و دلشوره خط خطی شده‌ات بنگر، حالا فهمیدی که چه می‌گویم؟ نوشتن معجزه می‌کند حتی اگر به اندازه یک خط خطی باشد، بگذار قلم جزئی از وجودت شود با تمام احساست، با سرانگشتانت قلم را در دستانت لمس کن و آن را نفس بکش، بگذار تا قلم در وجودت جذب شود، با قلمت زندگی کن، مراقب قلمت باش، گمش نکن که قلم دردستت امانت است. با #انجمن_علمی_بیانیه_گام_دوم همراه شوید👇 🌸 http://eitaa.com/analysts 🍃