☸️ حکایت یوان چین، #ریال ایران و #دلار آمریکا چرا ضعف یوان چین موجب بهتر شدن حال اقتصاد آن و وخیم شدن حال اقتصاد آمریکا (در مورد اخیر؛ ریزش 3 درصدی بورس 22 تریلیون دلاری نیویورک و کاهش 700 میلیارد دلاری ارزش آن ظرف چند روز) می شود و وقتی ریال ایران ضعیف می شود، موجب وخامت حال اقتصاد ایران و بی تفاوتی حال اقتصاد آمریکا و خوشحالی برخی همسایگان می شود؟ پاسخ در یک جمله؛ همه چیز بستگی به میزان نفوذ راهبردی یک اقتصاد در دیگر اقتصادهای جهان دارد. اگر اقتصادی مثل چین که آنقدر صنایع طرف تجاری خود (آمریکا) را وابسته به کالاها و خدمات با کیفیت و ارزان خود کرده، واحد پولیش ضعیف شود؛ صادراتش بیشتر و اقتصاد آن تقویت می شود. از سوی دیگر؛ اگر واحد پول طرف تجاری آن تقویت شود، واردات او بیشتر و منجر به تضعیف اقتصادش می گردد چرا که تفاضل واردات و صادرات یکی از مولفه های تشکیل دهنده تولید ناخالص داخلی یک اقتصاد است! جالب اینجاست؛ حالا که ریال ایران به لحاظ تاریخی در ضعیف ترین شرایط خود به سر می برد، وقتی مشتریان عراقی وارد کشور شده و به بازار هجوم می آورند؛ از همان لحظه ورود خودرو اجاره کرده و از خدمات و کالاهای داخلی ارزان (برای آنها) بهره مند می شوند، داد عده ای بلند می شود که این چه وضعی است و چرا یک شهروند عراقی کالاهایی که برای ما خیلی گران است را به راحتی می خرد و ما برای خریدهای ناچیز باید خیلی محاسبه و فکر کنیم؟! و چرا آنها راحت به بهترین رستوران ها و هتل ها رفته و ما... ما باید به این فهم مشترک برسیم که وقتی خریدار خارجی اینچنین خرج می کند و با قیمت های گزاف (از منظر ما) برای اقامت در شمال و مشهد و... هزینه می کند؛ در واقع منجر به تقویت تولید و صادرات و اقتصاد ملی می شود. البته گفتن و شنیدن این سخن در شرایطی که ذره بین خود را روی برخی کیس های خلاف اخلاق! زوم کرده ایم، کمی سخت است... آری، پول ملی ضعیف؛ هم تهدید است و هم فرصت! اما اگر بتوانیم بی سروصدا در بازار همسایگان از طریق عمدتا شرکت ها و بیزینس های کوچک و متوسط رخنه کنیم، یعنی یک تهدید بزرگ را به یک فرصت تاریخی تبدیل کرده ایم! در این میان البته کارآفرینان و تولیدکنندگان هوشمند، فارغ از هیاهو و احساسی شدن، تور خود را به قدر توان پهن کرده و بهره ای از سیل ورود ارز میبرند و سایرینی که عینک بدبینی به چشم زده اند باید فقط تماشاگر ثروتمندتر شدن آنها باشند! و سخن آخر اینکه طبق گزارش سازمان جهانی جهانگردی، در سال 2018 حدود 150 میلیون توریست چینی با اختصاص 10.5 درصد سهم بازار به خود 277.3 میلیارد دلار برای سفرهای تفریحی به خارج هزینه کرده اند. (جمعیت با درآمد متوسط چین 420 میلیون نفر است که سالیانه بین 11500 تا 43000 دلار دارند.) هنر این است که با تسهیل زیرساخت ها نظیر برداشتن ویزا و اعطای امتیازات سرمایه گذاری کاری کنیم همین چینی ها که برایشان سالیان سال بازار خوب صادراتی بوده ایم و از مهمترین شرکای تجاری ما هستند، یوان ارزشمند (در مقابل ریال) شان را به کشور آورده و برای بهره مندی از کالا و خدمات ایرانی، متقاضی خرید ریال شوند! امیرعباس زینت بخش 🆔 @Analysts