🏴 در سوگ زهرا (سلام‌الله‌علیها) (۱) ▪️در این‌روزها به نام نامی بضعه‌الرسول، فاطمه‏‌زهرا (سلام‌الله‌علیها) در میان ما مجالس سوگواری، یادبود و تذکر تشکیل می‌شود. در این مجالس باید قبل از هرچیز به دوستداران زهرا‌ (سلام‌الله‌علیها) این نکته یادآوری شود که مگر نه این است که این بانوی بزرگوار از روش، شیوه و رفتار عده‏‌ای از صحابه‏ پیغمبر دلی افسرده و پرخون داشت؟ مگر نه این است که دخت بزرگوار پیغمبر از آن مقدمان صحابه‏ پدر بزرگوارش ناراضی بود و ناراضی از دنیا رفت؟ ▪️وقتی که به شوهر بزرگوارش علی (علیه‏ السلام) گله کرد و گفت: «این‌چنین بر من ستم می‌رود و تو اقدام نمی‌‏کنی؟» در همان هنگام صدای اذان بلال بلند شد که می‌گفت: «اللَّه‌اکبر، اشهد ان لا‌اله‌الاّ‌‌اللَّه و اشهد ان محمد رسول‌اللَّه.» در این حال شوی بزرگوارش به او فرمود: «فاطمه‌جان! کدام‌یک را مقدم می‌داری؟ جلوگیری از ستم بر خود یا حفظ این اذان؟» گفت: «حفظ این اذان را مقدم می‏دارم.» گفت: «پس اعلام می‌کنم اگر قرار است این اذان حفظ شود، باید شکیبا و بردبار باشی.» ▪️منظور حضرت علی(علیه‏ السلام) چه بود؟ یعنی فقط اذان بر سر مناره‌ها بگویند؟ یعنی آیا نظر مولا‌علی (علیه‏ السلام) و همسر بزرگوارش اینقدر پایین بود که مسلمان‌ها فقط اذان بگویند، هیچ چیزشان با پیروی از رسول خدا (ص) هماهنگ نباشد، اما دل‌خوش باشند که اذان گفته می‌شود؟ یعنی علی (علیه‏ السلام) و فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دلشان می‌خواست فقط نام محمد رسول‌اللَّه (صلّی‏اللَّه‌‏علیه‏‌وآله‏‌وسلّم) بر سر مناره‌ها باشد؟ هرگز! اگر از همه‌چیز فقط اسمش بماند، از اسم بی‌مسما کاری ساخته نیست. این همان است که قرآن با آن مبارزه کرد. 📚 در مکتب قرآن ج۲، ص ۱۳-۱۵ @AndisheBeheshti