پاسخ2⃣: 🔸ابتدا باید بین اراده تکوینی و اراده تشریعی خداوند تفاوت قائل شد. اراده تکوینی خداوند به اختیار انسان تعلق گرفته است و اینکه گفته میشود حادثه کربلا به مشیت و خواست خداست به این معنی است که خداوند تکوینا انسان را مختار آفریده است و این انسان با قوه اختیار خود هر کاری را انجام می دهد حتی کشتن امام حسین علیه اسلام. 🔸حال باید پرسید هر چه انسان انتخاب میکند مراد تشریعی خداوند هم هست یا نه؟ قطعا پاسخ منفی خواهد بود زیرا اراده تشریعی خداوند به انجام فعل حسن تعلق گرفته است که مطابق با حکمت و هدف نهایی انسان می باشد. 🔹بنابراین کشتن امام حسین اگر چه مطابق اراده تکوینی است اما خواست تشریعی خداوند به آن تعلق نمیگیرد زیرا فعل حسنی که مطابق با هدف نهایی انسان است، نیست و از این جهت میتوان شخصی که برای هدایت بشر مفید است توسط شخص ظالم کشته میشود را لعن کرد. ♦️مثالی برای تقریب به ذهن: مثلا پدری به فرزند خود پول میدهد که با پول خودت هرچی دوست داری بخر یعنی به او قوه اختیار را داده است اما آیا این فرزند میتواند هرچیزی رو بخرد حتی اگر پدر ناراضی است یا به مصلحت و هدف او سازگار نیست؟