نصیحة کلمه نصح از باب :نَصَحَ ینصَح نُصحا 💠نصیحة اسم مصدر ان است. معنای اصلی و ریشه لغوی آن عبارت است از: 💠تصفیه عسل از موم. "نصحت العسل اذا صفیته من الشمع" 💠معنای نصیحه در کلام معصومین علیهم السلام و عرف آن زمان به معنای حیازت و جمع اوری خیر برای منصوح له است. ارتباط دو معنا چنین است: تشبیه کرده اند تلخیص کلام را از غش و فساد به تلخیص عسل از موم. 💠راغب گفته است: نصح یعنی خالص کردن محبت برای غیر در اظهار انچه که به صلاح اوست. ✅نصیحت در کلام معصومین علیهم السلام یعنی: ارشاد عباد به مصالح دنیوی و اخروی،تعلیم انها و یاری انها،امر به معروف و نهی از منکر و.... 💠لذا گفته شده نصح با وجود وجازت و کوتاهی لفظ در زیادی معنا مانند لغت فلاح است که جامع خیر دنیا و اخرت می باشد. سید علیخان مدنی ره