نصیحة
کلمه نصح از باب :نَصَحَ ینصَح نُصحا
💠نصیحة اسم مصدر ان است.
معنای اصلی و ریشه لغوی آن عبارت است از:
💠تصفیه عسل از موم.
"نصحت العسل اذا صفیته من الشمع"
💠معنای نصیحه در کلام معصومین علیهم السلام و عرف آن زمان به معنای حیازت و جمع اوری خیر برای منصوح له است.
ارتباط دو معنا چنین است:
تشبیه کرده اند تلخیص کلام را از غش و فساد به تلخیص عسل از موم.
💠راغب گفته است:
نصح یعنی خالص کردن محبت برای غیر در اظهار انچه که به صلاح اوست.
✅نصیحت در کلام معصومین علیهم السلام یعنی:
ارشاد عباد به مصالح دنیوی و اخروی،تعلیم انها و یاری انها،امر به معروف و نهی از منکر و....
💠لذا گفته شده نصح با وجود وجازت و کوتاهی لفظ در زیادی معنا مانند لغت فلاح است که جامع خیر دنیا و اخرت می باشد.
سید علیخان مدنی ره