«واکنش پنجم» با تب تند مبارزه‌ای آشکار میان دو جنس زن و مرد به مبارزه با مردان به عنوان عامل سرکوبی شخصیت زن برمی‌‌خیزد. این فیلم با موضوع حضانت فرزندان، قانون و فرهنگ جامعة مردسالار را به انتقاد گرفته و به این مسئله با نگاه کاملاً احساسی و انتقام‌جویانه می‌نگرد. در این فیلم جامعة مردان در مقابل جامعه زنان، صف‌آرایی کرده و با تصویر مردانه «بزن بهادر» و زنانی ضعیف و ستم‌دیده از مردان زندگی خود، تصویر سیاهی از فضای درآمده و دنیایی مردانه داشته باشند لذا طبق آموزه‌های این فیلم، دنیای زنانه هیچگاه قادر به قد علم کردن در برابر جنس مخالف نبوده و مرد شدن تنها راه مبارزه است. در «واکنش پنجم» هیچ خانواده‌ای خوشبخت نبوده و تمام زنان فیلم با مردانی برخواسته از جامعه‌ای ضدزن دست به گریبانند. تعریف خانواده در این فیلم، بستری برای تحقیر و سرکوب جنس زن و جامعه‌‌ای کوچک و تشکیل یافته از خشونت مردانه و ستم‌پذیری زنانه است. در مجموع آثار میلانی نگاهی بدبینانه به خانواده و تمام عناصر آن؛ شوهر و فرزندان وجود دارد که به عقیدة فمینیست‌ها باعث محدودیت زن می‌گردد و میلانی با این جامعة کوچک سر ناسازگاری دارد لذا این کارگردان خواسته یا ناخواسته بدنبال همان اندیشه فمینیستی یعنی تخریب خانواده به عنوان اولین جامعه ضد زن است. اما فیلم‌های او تنها احساس تقابل و مبارزه جنسیتی را بوجود آورده و نتیجه‌ای به همراه ندارد. فرشته در «دو زن» حتی پس از مرگ شوهرش آرامش نداشته و مسئله حضانت فرزندان را مورد سؤال قرار می‌دهد و در واکنش پنجم، پس از مبارزه‌ای نفس‌گیر میان دو جنس زن و مرد، فرشته در زندانی تاریک اسیر شده و سایة تنومند و سیاه مردی «پدر شوهرش» بر سر او سنگینی می‌کند و پایانی غم‌انگیز و سراسر شکست برای زن به ارمغان می‌آورد، حتی بدبین‌ترین هم پایانی بیهوده برای مبارزه خود تصور نمی‌کنند. https://eitaa.com/Antifeminism2