زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، فکری و فرهنگی پیدایش بهائیت، از شیخیه تا بهائیت، مبانی اصول تعالیم و احکام بهائیت، نقش بهائیت در تحولات سیاسی اجتماعی ایران در دوره قاجاریه، بهاییت در دوران پهلوی و بهاییت از انقلاب اسلامی تاکنون
مؤلف در مقدمه کتاب درباره انگیزه تألیف و هدف کتاب چنین می‌آورد: در این کتاب به دنبال بررسی سیر مراحل شکل‌گیری، عقاید، احکام، رهبران، انشعابات، وضعیت تشکیلاتی، ارتباط با بیگانگان و بررسی عملکرد این فرقه در مقاطع زمانی قاجار، پهلوی و پس از انقلاب اسلامی هستیم؛ و در این راستا سعی شده است تا تصویری روشن بر مبنای منابع تاریخی و آثار خود فرقه، از آن ارائه شود.
موعودگرایی، باوری مشترک در تمام ادیان و اقوام است و از عناصر محوری اندیشه و اعتقاد شیعیان شمرده می‌شود. عقلانی‌ترین و شفاف‌ترین تعبیر درباره مهدویت نیز در اندیشه شیعه وجود دارد. این مسئله یکی از بارزترین و بدیهی‌ترین مسائل اسلامی، و مورد تائید و اعتقاد همه مسلمانان به‌ویژه شیعیان است. اما این موضوع مانند هر مسئله دیگر دینی و اسلامی، مورد سوءاستفاده قرار گرفته و با تحریفات زیادی روبه‌رو شده است؛ لذا نویسنده در توضیح انحراف موعودگرایی و مهدویت در اندیشه بهائیت در صفحه ۲۶ کتاب چنین می‌نویسد:
در ایران معاصر، تلاش برای انحراف این باور، با دخالت بیگانگان همراه شد و گروهی از مردم را که از بحران‌های روحی، اجتماعی و سیاسی در رنج بودند و از سوی استبداد و استعمار در تنگنا قرار گرفته بودند، به خود جلب کرد. این‌گونه بود که شیخ احمد احسابی و سید کاظم رشتی، زمینه‌ساز ظهور افرادی، چون سید علی محمد باب و بها شدند...
@Antiliberali