متن شبهه:
میگن حرم و ضریح مگه شفا نمیداد؟ پس چرا الان جلودار کرونا نیست؟ چرا در حرم و مساجد بستن؟ دیدی معجزه‌ای در کار نیست...
پاسخ شبهه:
یک سوال؟ اگه شما رفتی تو حرم یک امامی، دستت رو به ضریح گرفتی و یک لیوان سم خوردی و شروع کردی به گریه و زاری و توسل، که ای امام معصوم(ع) منو شفا بده. آیا اینجا شفا پیدا میکنی؟ قطعا اینطور نیست، چون تو یک آدم بی‌عقلی هستی که خودت، خودت رو انداختی تو خطر، و جواب این بی‌عقلیت رو میخوای امام معصوم بده، کجا امام گفته من در هر صورتی شماهارو شفا میدم؟ کی گفته دم ضریح سم اثر نمیکنه؟ کی گفته تو حرم، اگه خودت رو بخوای آتیش بزنی، آتش گلستان میشه؟ کی گفته تو زمستون با لباس کم بری حرم سرمانمیخوری؟ چون حرم محل شفاس.
اصلا حرم چیه، خود امیرالمؤمنین علیه السلام پای یک دیواری نشسته بود، متوجه شد دیوار از قبل شکسته و احتمال فروریختن هست، سریع بلند شد و رفت جای دیگه نشست
توحید صدوق ، چاپ سنگی، ص . 337
باید به کسانی که میگن مگه حرم شفا نمیداد چرا بخاطر یه کرونا بستنش؟ باید گفت خود امام معصوم وقتی احتمال خطر میده، عقلایی رفتار میکرد. قطعا ماهم که از پیروان اون امام هستیم باید مثل اون برخورد کنیم. بله اون حرم شفا میده، بیماری های سخت‌تر هم شفا میده، ولی در چهارچوب عقل و اسباب و علل.
نکته بعدی این هست که شفا دادن و معجزه کردن یک استثناء هست و قرار نیست دنیا با استثنائات اداره بشه. خدا دنیارو بر اساس اسباب و علل بنا کرده. گاهی‌هم برای هدایت بشر و اتمام حجت برای مردم و شناسوندن فرستادگانش، اجازه میده به اذن خودش معجزه و شفا محقق بشه. اگر قرار بود همه چی با اعجاز صورت بگیره، دیگه اسمش معجزه نبود. معجزه یعنی خرق عادت، یعنی اون چیزی که درحالت عادی اتفاق نمیفته
بخاطر همین همون امام یا پیامبری که شفا میداد، کارهای معجزه مانند میکرد، با یک دست درب قلعه خیبر رو که چهل نفر اونو تکون میدادن، از جا می‌کَند، همون امام از طریق سم به شهادت میرسید. چون دنیا براساس اسباب و علل دایر هست نه معجزه، وگرنه هیچ کسی پیش خدا محبوب تر از اهل بیت علیهم السلام نیست برای شفا دادن. ولی خواست خدا بر این است که سم اثر کنه
ویروس کرونا هم همینه، اگر در حرم تجمع بشه، در کنار ضریح تجمع بشه، دست‌های آلوده به ضریح بخوره، این درحالت عادی سبب میشه احتمال شیوع بیماری بالا بره، سنت خدا درحالت عادی اینه. بله شاید به اذن خدا اعجازی صورت بگیره ولی ما باید حالت عادی رو برای زندگی خودمون لحاظ کنیم. وگرنه میری حرم مریض میشی، میگی این بود شفا؟ اونوقت دین و ایمانت رو ازدست میدی. اصلا اگه اینطوری بود، پیامبر و اهل بیت بهداشت رو رعایت نمیکردن، مسواک نمیزدن، میگفتن میکروب دربدن ما معصومین نمیمونه. چه حرفیه که میزنن میکروب و ویروس تو حرم زنده نمیمونه؟
جذام یک بیماری مسری هست فرد جذامی آمد تا با پیامبر(ص) بیعت کند، پیامبر دستشان را به سوی او دراز نکرد و فرمود: دستت را نگه دار بیعتت را پذیرفتم.
📗 بحار، ج۷۶، ص۳۴۶، و: ج۶۵، ص۸۲.
یعنی پیامبر(ص) که متصل به منبع وحی و معجزه هست، با شخص جذامی دست نداد که سرایت پیدا نکنه
امام صادق (عليه السّلام) فرمود:
أَبَى اَللَّهُ أَنْ يُجْرِيَ اَلْأَشْيَاءَ إِلاَّ بِأَسْبَابٍ
خدا خوددارى و امتناع فرموده كه كارها را بدون اسباب فراهم آورد
اصول کافی، ج 1، ص 259
پيامبرى از پيامبران خدا بيمار شد. گفت خودمو درمان نمى كنم تا همون كسى كه بيمارم كرده، خودش درمانم كنه و شفام بده. خداوند عزوجل بهش وحى کرد: «شفايت نمى دهم، مگر آن كه بری خودت رو درمان كنى، كه شفا از من است»
(مکارم الاخلاق، ص۳۶۲)
یعنی پیامبر خداهم باشی درحالت عادی باید با غیر معجزه زندگی کنی، باید بری دنبال درمان، باید پیشگیری کنی تا مریض نشی. و البته دعا و توسل هم خودش از اسباب و علل هست و به درمان بیماری کمک میکنه.
کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت
@Antishobhe 👈👈👈