متن شبهه: 🔴 در اسلام به نظر مردم اعتبار داده شده؛ رأی مردم در انتخاب حاکم و در کاری که حاکم انجام میدهد، مورد قبول و پذیرش قرار گرفته. لذا شما میبینید که امیرالمؤمنین (علیه الصّلاة و السّلام) با اینکه خود را از لحاظ واقع منسوب پیغمبر و صاحب حق واقعی برای زمامداری میداند، آنوقتی که کار به رأی مردم و انتخاب مردم میکشد، روی نظر مردم و رأی مردم تکیه میکند. یعنی آن را معتبر میشمارد و بیعت در نظام اسلامی یک شرط برای حقانیت زمامدارىِ زمامدار است. اگر یک زمامداری بود که مردم با او بیعت نکردند، یعنی آن را قبول نکردند، آن زمامدار خانه‌نشین خواهد شد و مشروعیت ولایت و حکومت به بیعت مردم وابسته است یا بگوئیم فعلیت زمامداری و حکومت به بیعت مردم وابسته است. آن وقتی که بعد از قتل عثمان مردم آمدند اطراف خانه‌ی امیرالمؤمنین را گرفتند، امیرالمؤمنین خطاب به مردم نفرمود که شما چه کاره‌اید؟ رأی شما چه تأثیری دارد؟ فرمود: «دعونی و التمسوا غیری»؛ وقتی میخواست استنکاف کند از قبول خلافت و زمامداری، به مردم گفت من را رها کنید، به سراغ دیگری بروید. یعنی اراده‌ی شما، خواست شما، انتخاب شماست که تعیین کننده است؛ پس از من منصرف بشوید، به سراغ دیگری بروید. در مکاتباتی که امیرالمؤمنین با معاویه در پیش از جنگ صفین داشتند و استدلال میکردند؛ هر کدام یک دلیلی، استدلالی در نامه‌ی خود می آوردند - هم معاویه به یک چیزهائی استدلال میکرد تا روش سیاسی خودش را توجیه کند، هم امیرالمؤمنین استدلال هائی میکردند - آنجا یکی از جملاتی که امیرالمؤمنین به کار برده و احتمال میدهم بیش از یک بار هم امیرالمؤمنین این را به کار برده این است که: «انّه بایعنی القوم الّذین بایعوا ابابکر و عمر»؛ یعنی تو چرا در مقابل من میایستی و تسلیم نمیشوی، در حالی که همان مردمی که با ابوبکر و عمر بیعت کرده بودند و تو به خاطر بیعت آن مردم خلافت آنها را قبول داری، همان مردم با من هم بیعت کردند. یعنی مشروعیت دادن به رأی مردم و بیعت مردم؛ این یک اصل اسلامی است. لذا بیعت یکی از چیزهای اصلی بود. اگر کسی به عنوان خلیفه انتخاب میشد، مردم اگر بیعت نمیکردند، هیچ الزامی نبود که دیگران او را خلیفه بدانند. (سخنان آیت‌الله خامنه‌ای در خطبه های نماز جمعه ۲۲ خرداد ۱۳۶۶) پاسخ شبهه: ✍ اگر متن را دقیق بخوانید خواهید دید که رهبر انقلاب ، در مورد مشروعیت حاکم و زمامدار جامعه اسلامی بحث می کنند، که اگر مردم خواهان حکومت یک شخص ولو امیرالمومنین (ع) نباشند ، کاری از وی ساخته نیست و حکومت وی سست است، همچنانکه در صفین مردم وی را تنها گذاشتند، همانگونه که مردم پشت امام حسن (ع) را خالی کردند و نیز سید الشهدا (ع) را کربلا ، نه فقط تنها گذاشتند که بر روی وی شمشیر هم کشیدند. 😔 👈 ولی همین مردم، در خصوص دادن حق ولایت الهی به کسی ، هیچکاره اند. آنکه ولایت می دهد ، خداست نه مردم.❗️ 💠 «الله اعلم یجعل حیث رسالته» قرآن می گوید: « انّی جاعلک للناس اماماً»: من تو را_ ای ابراهیم_ امام قرار دادم» 👈 منصب امامت و ولایت الهی منصبی الهی است نه انتخابی توسط مردم. آنچه انتخابی است ، حکومت و زمامداری است ،_ که البته آن نیز حق اولیا الهی است _ ولی مردم خود باید حکومت اولیاء الهی را بپذیرند. ☘ ❗️ناگفته نماند که امامان علیهم السلام برای گرفتن این حق نیز بیکار ننشسته و هرگاه یارانی داشته اند، برای برپایی حکومت قیام کرده و منتظر رای ۵۰٪+۱ نمانده اند. 👌 نمونه آن قیام حضرت سید الشهدا (ع) با ۷۲ نفر است که ایشان فرمودند: من برای اصلاح دین امت جدم رسول خدا (ص) قیام کردم. ⁉️باید پرسید ، مگر اصلاح دین پیامبر ص که طی سالیان از راه حق منحرف و دچار اعوجاج گردیده ، جز با برپایی حکومت میسر است؟ یا در روایتی ، شخصی از امام صادق (ع) پرسید که یابن رسول الله چرا قیام نمی کنید و امام در جواب فرمود: اگر به تعداد این گوسفندان یارانی مخلص داشتم قیام می کردم ، ( تعداد گوسفندان ۱۷ عدد بیشتر نبوده!) و نیز تعداد یاران ولی عصر ( عج) را ۳۱۳ یار مخلص و صدیق ذکر کرده اند ، آن هم برای تشکیل حکومت جهانی ، در حالی که طبق معیارهای موجود بایستی بیش از ۳/۵ میلیارد طرفدار داشته باشد تا بتواند حکومت مردمی تشکیل دهد.🌹 و اگر می بینیم که امیر المومنین (ع) پس از قتل عثمان به مردمی که اطرافش را احاطه کرده بودند، می گوید که مرا واگذارید و به سراغ دیگری بروید، به این سبب بوده که امام می دانستند که آنها در حرف خود صادق نیستند و یاران خالصی برای ایشان نبودند. ❌ اما "ولی خدا" همانند کعبه است که باید به سراغش رفت و به دورش گردید؛ کعبه به سراغ ما نمی آید.❗️ کانال بصیرت،پاسخ به شبهات وشایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈