متن شبهه: 🔻حق حضانت برای تو - درد زایمان برای من 🔻زن فرزند می زاید - تو برایش نام انتخاب میکنی 🔻من درد میکشم - تو نگران این که بچه دختر نباشد 🔻من بیخوابی میکشم - تو خواب حوریان بهشتی میبینی 🔻سند خانه برای تو - بیگاری خانه برای من 🔻هزار صیغه برای تو - حکم سنگسار برای من 🔻هوس برای تو - عفاف برای من 🔻من از تو خیلی مردترم! 🔻آرام بمیر بانو، حتی عکست را پس از مردن بر روی آگهی ترحیمت نمیزنند! پاسخ شبهه: به این ادعاهای خنده دار، می توان 2 نوع پاسخ داد: 1⃣نوع اول 😊 خ 🔸با سرافکندگی تقاضای خواستگاری از من➖جواب رد دادن متکبرانه برای تو 🔸پرداخت «شیربها» به مامانت از من➖خوردن «شیرهای مامانت» برای تو 🔸زیر تعهد بدهی صدها سکه طلا رفتن از من➖تصاحب آن سکه ها برای تو 🔸همۀ مخارج منزل و تو و فرزندان با من➖شکایت از «ندادن نفقه» و به زندان انداختن من برای تو 🔸دو سال سربازی رفتن و جانباز و شهید شدن برای من➖فرار از دفاع و خدمت به کشور برای تو 🔸عملگی در اعماق معدن های کُشنده تا نوک برج های وحشتناک برای من➖ماندن در امنیت منزل و استراحت برای تو ... 2⃣نوع دوم ابتدا از اینکه مردان نمی توانند حامله شوند و زایمان نمایند، از شما شدیدا عذر میخواهم!😉 🔮حق «حضانت» (به معنی پرستاری در تربیت و حفاظت، نگهداری و پرورش - لغتنامۀ دهخدا)؛ نه تنها برای مردان «امتیازی» نیست! بلکه برعکس، برداشتن «مسئولیت سنگین نگهبانی و دفاع از خانواده و همسر و فرزندان» از دوش زنان و گذاشتن آنها بر عهدۀ شوهران است. 🔮خانواده یک «سازمان اجتماعی» است و مثل هر سازمان دیگری، برای درست و قانونمند کار کردن، نیاز به «یک مدیر اصلی» دارد، که بنا بر تناسب جسمانی و ارجحیت تعقل بر «عاطفه» در مردان، این مسئولیت، قانونا و شرعا بر عهدۀ مرد گذاشته شده. (پیداست که1سازمان نمی تواند2مدیر اصلی داشته باشد، همچنین اگر بجای مردان، این مسئولیت سنگین به زنان واگذار می شد، بجز عدم تناسب ساختاری، باز همان ایراد وجود داشت که: چرا زنان؟! (البته اگر شوهر از داشتن «شرایط حضانت» ساقط شود، دادگاه می تواند مسئولیت حضانت را بر عهدۀ مادر بگذارد.) اولا در اکثر خانواده ها، مادر و پدر نام فرزندانشان را مشترکا و با توافق همدیگر انتخاب می کنند، ثانیا انتخاب نام خانوادگی پدر برای فرزندان، «قانون دینی» نیست، بلکه «قانون عُرفی» است، (که علی الظاهر بر اساس همان «مسئولیت و نقش شوهر در خانواده»، به مردان واگذار شده.) ضمن اینکه راه حل دیگری برای این موضوع وجود ندارد، اگر نام خانوادگی زن را بر فرزندان بگذارند، باز همان ایراد مشابه وجود خواهد داشت، و اگر از «نام های خانوادگی زن و شوهر، مشترکا» استفاده شود! بعد از چند نسل، طول نام خانوادگی فرزندان به چند متر خواهد رسید! 🔮جالب است بدانید در اکثر کشورهای غربی و غیر اسلامی، نام خانوادگی شخصی زنان، پس از ازدواج، به نام خانوادگی شوهرش تغییر می کند! شما از کدام مردان سخن می گویید؟! الان مردان جامعه ما دختران را بر پسران ترجیح می دهند؟! 😳 🔮شما از کجا می دانی من خواب حوریان بهشتی را می بینم؟! ای ناقلا! نکنه از «اجنه» هستی! 😁 چشم دفعات بعد خواستم خواب ببینم، قبلش با شما هماهنگ می کنم🤓 اولا قبل از این که سند خانه ای به نام من بخورد، سند صدها میلیون تومان سکه به نام شما می خورد! ثانیادر«شرایط 12گانۀ ضمن عقد»، مرد متعهد می گردد ضمن اعطای چندین اختیار به زنان- هنگام طلاق (بجز پرداخت مهریه های سنگین)، نصف اموالی که در زندگی مشترک به دست آورده را نیز به زن بدهد. ثالثا زنان قانونا و شرعا موظف به انجام کارهای خانه نیستند. (اما مردان قانونا و شرعا موظف به تامین مخارج خانه و همسر و فرزندان هستند) 🔮ببخشید ها! این هزاران خانم که صیغۀ من 1 نفر می شوند! از جنس خود شما هستند! باید فکری به حال این زن های خائن بکنید و براشون شوهر مناسب جور کنید تا دنبال شوهران مردم نباشند! 🔮عفاف، هم برای مردان لازم و واجب است، هم برای زنان. 🔮سنگسار، هم شامل مردان می شود، هم شامل زنان. تو از من خیلی مردتری؟! اما ارزش زنان به «خیلی زن بودن» است! 🔮شرع و قانون، منعی برای زدن عکس زن روی اعلامیه فوت ندارد. این مراعات نمودن ها، از قوانین و سنت های دین زرتشتی و خوی ایرانیگری به جا مانده. نمونه های اینگونه پایبندی ها را در آثار باستانی، نقش های سنگی و مجسمه ها و «قوانین ایران باستان» (و حتی در برخی سنت های زردشتیان کنونی) می توانید ببینید و بخوانید. کانال بصیرت،پاسخ به شبهات و شایعات جهت عضویت @Antishobhe 👈👈👈