‍ ‍ ﷽ ❇️پاسخ به شبهه ویدئویی 👆 @Antishobheh 1⃣آیات الهی از عذاب کفار و مشرکان و ظالمان خبر داد اگر خداوند بکلی از #عذاب صرف نظر کند لازمه اش کذب است که خداوند از آن مبرّاست. به تعبیر مرحوم علامه طباطبایی: «خداوند از این روی که به ایمان و اطاعت، وعده ثواب و پاداش نیک داده و به کفر و معصیت وعید عقاب و سزای بد داده چنان که فرموده، خلف وعده نخواهد نمود.» 2⃣از آیات قرآن استفاده می شود که جزا و سزای اخروی مقتضای عدل الهی است. اگر پاداش و کیفر اخروی نباشد، #عدل الهی مخدوش خواهد بود؛ زیرا خداوند مردم را دعوت کرده است به ایمان و نیکوکاری و مردم از لحاظ پذیرش این دعوت دو دسته شده اند 3⃣گفته می شود مجازات های اخروی به شکلی که نقل شده، مخالف عدل الهی است، زیرا در مجازات های اخروی، تناسب میان جرم و جریمه وجود ندارد و مجازات ها به نحو غیر عادلانه اجرا می شود. مثلاً در قرآن‌برای گناهان عقوبت ها و مجازات های سخت و غیر قابل تحملی ذکر شده است؛ عقوبت هایی که از حیث کیفیت، فوق العاده شدید و از حیث مدت، بسیار طولانی است. 4⃣بین زندگی این جهان و جهان آخرت تفاوت هایی وجود دارد که برخی به نوع مجازات ها مربوط است و پاسخ اشکال بی تناسبیِ جرم و مجازات بستگی به فهم این تفاوت دارد. 🔮مجازات بر سه گونه است : 🔹مجازات قراردادی (تنبیه و عبرت): این نوع از مجازات، همان کیفرها و مقرّرات جزایی است که در جوامع بشری به وسیله قانون گذاران الهی یا غیر الهی وضع گردیده است. فایده این گونه مجازات ها دو چیز است: یکی، جلوگیری از تکرار جرم به وسیله خود مجرم یا دیگران از طریق رعبی که کیفر دادن ایجاد می کند... فایده دیگر، تشفّی و تسلّی خاطر ستم دیده است 5⃣این گونه مجازات ها در جهان آخرت، معقول نیست، زیرا در آن جا نه جلوگیری از تکرار جرم مطرح است، نه تشفّی دل مظلوم، قسمت مهمی از عذاب ها به شرک، ریا، ترک عبادت خدا و امثال اینها مربوط است که حق الله می باشد نه حق الناس و در این گونه موارد هیچ یک از دو اثر و خاصیتی که برای مجازات های دنیوی هست، وجود ندارد . 🔹مجازاتی که با گناه رابطه تکوینی و طبیعی دارد (مکافات دنیوی): کیفرهایی است که رابطه علّی و معلولی با جرم دارند؛ یعنی معلولِ جرم و نتیجه طبیعی آن است. این کیفرها را «مکافات عمل» یا اثر وضعی گناه می نامند . بسیاری از گناهان اثرات وضعی ناگواری در همین جهان برای ارتکاب کننده به وجود می آورد؛ مثلاً شراب خواری علاوه بر این که زیان های اجتماعی به بار می آورد، صدمه هایی نیز بر روان و جسم انسان وارد می کند و موجب اختلال اعصاب و تصلّب شرایین و ناراحتی های کبدی می گردد . اینها اثر ذاتی گناه است و کیفر قانونی نیست تا گفته شود که باید تناسب جرم و مجازات در آن رعایت گردد. 6⃣مسئله تناسب جرم و کیفر، مربوط به کیفرهای قراردادی است که رابطه آنها با جرم، رابطه قراردادی می باشد، نه واقعی و ذاتی؛ اما کیفرهای طبیعی، نتیجه و لازمه عمل اند... و هرگز ممکن نیست که علت واقعی، معلول واقعی را به دنبال خود نیاورد . 🔹مجازاتی که تجسّم خود جرم است و چیزی جدای از آن نیست (عذاب اخروی ): مجازات های جهان دیگر، رابطه تکوینی قوی تری با گناهان دارند. رابطه عمل و جزا در آخرت ، رابطه «عینیت» و «اتحاد » حکم فرماست؛ یعنی آن چه در آخرت به منزله پاداش یا کیفر به نیکوکاران و بدکاران داده می شود، تجسّم عمل آنهاست . 7⃣ #قرآن کریم می فرماید: « روزی است که هر کس آن چه از کار نیک یا زشت انجام داده، حاضر می بیند آرزو می کند که کاش بین او و کار زشتش مسافت درازی فاصله می بود.» در جای دیگر می فرماید: «آنان که اموال یتیمان را به ستم می خورند، جز این نیست که در شکم خویش آتش فرو می برند و به زودی در آتشی افروخته، می افتند»یعنی مال یتیم خوردن، عیناً آتش خوردن است، اما چون در این دنیا هستند نمی فهمند 8⃣نمی توان گفت عذاب اخروی خاصیت ذاتی عمل نیست، بلکه عذاب در همه جا عین عمل است. بنابراین جهنم باید مولود اعمال گناه کاران باشد. 9⃣نباید عذاب را مستند به خداوند کنیم این سرنوشت را خود رشته و کشته است و محال است که رحمت و رضوان خدا هر جا که استعدادی باشد، تعلق نگیرد. http://www.hawzah.net/fa/Article/View/74379/ ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh