﷽ ادامه 👇👇 🔺حرمت شراب مانند سایر احکام الهی به دلیل رعایت مصالح و مفاسد انسانی است. نوشیدن شراب و مستی نه تنها سبب ارتکاب انواع جرایم است، بلکه علم ثابت کرده است حتی نوشیدن مقدار کم آن برای سلامتی مضر است. ❗️ اما شرابی که در بهشت به عنوان نوشیدنی بهشتیان از آن یاد شده است مفاسد دنیوی آن را ندارد. خود قرآن در این رابطه می‌گوید: «لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنْزَفُونَ»(صافات/ ۴۷) ؛ نه در آن جسم آسیبی می‌بیند و نه موجب زوال عقل می‌شود. بنابراین بین شراب دنیوی و اخروی از نظر آثار و مصالح و مفاسد تفاوت بنیادین وجود دارد. 🔰اما اینکه شبهه افکن مدعی شده شرابی که مست کننده نباشد اصلا شراب نیست هم حرف غلطی است. چون اگر منظور واژه شراب باشد که این لغت به معنای نوشیدنی است و اگر منظور واژه خمر باشد آن هم دقیقاً به معنای مستی نیست بلکه به نتیجه‌ی عملیات تخمیر (تبدیل ماده‌ای قندی به ماده‌ی اسیدی و غیر اسیدی توسط مخمرها و باکتری‌های مخصوص) خمر گفته می‌شود. 💠اینکه در مایع بهشتی وعده داده شده به بهشتیان چه خصوصیتی وجود دارد که از این واژه برای اشاره به آن استفاده شده بر ما معلوم نیست چون ندیده‌ایم. اما به احتمال زیاد فرآورده‌ای از محصولات دیگر است که لذت زیادی ایجاد می‌کند. اما آنچه مسلم است این که مضرات و مفاسد شراب دنیوی در آن وجود ندارد. ✅با آنتی شبهه آگاهانه بپذیریم👇 @Antishobheh