تو از هر در که بازآیی، بدین خوبی و دری باشد که از رحمت؟ به روی خلق بگشایی ملامتگوی بی‌حاصل، ترنج از دست نشناسد در آن معرض که چون ، جمال از پرده بنمایی به زیورها بیارایند وقتی را تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی چو بلبل روی گل بیند زبانش در آید مرا در رویت از حیرت فروبسته‌ست گویایی تو با این حسن نتوانی که روی از خلق درپوشی که همچون آفتاب از و حور از جامه پیدایی سعدی 🐬حـ خـ با شعـ🌸🍃‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ 💛⃢🌼eitaa.com/joinchat/460718545C2337e20a01