خیالت راحت؛ هم عادت می‌کنی، هم فراموش... یک روز، در حالی به خودت می‌آیی که گوشه‌ی فراغتت لم داده‌ای و همین‌طور که به آهنگِ مورد علاقه‌ات گوش می‌کنی و چای می‌نوشی، چشمت به دلخوشی‌های تازه‌ای می‌افتد که برای خودت ساخته‌ای! و آن لحظه تازه می‌‌فهمی معنای عادت کردن، پذیرفتن و ساختن را... وقتی به تمام نداشته‌ها، عادت کرده‌ای، نشدنی‌ها را پذیرفته‌ای و برای خودت، دلخوشی‌های تازه ساخته‌ای... 👤 نرگس صرافان طوفان