قلبم با کلمات زبور آل محمد (ص) زیر بارون قدم می‌زنه و زمزمه می‌کنه: «اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَیثَ، وَ انْشُرْ عَلَینَا رَحْمَتَک بِغَیثِک، امْنُنْ عَلَی عِبَادِک بِإِینَاعِ الثَّمَرَةِ، وَ أَحْی بِلَادَک بِبُلُوغِ الزَّهَرَ» خدایا ما تشنه‌ی رحمت توایم. ما رو با بارون سیراب کن و سرزمین‌های مرده رو با شکفتن شکوفه‌ها، زندگی ببخش.