مختاباد 🥀🥀.‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌ ‎‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌ شبانگاهان ✿●✿شبانگاهان؛ تا حریم فلک ✿●✿چون زبانه کشد سوز آوازم ✿●✿شرر ریزد بی امان به دل ساکنان فلک ناله ی سازم دل شیدا حلقه را شکند تا برآید و راه سفر گیرد✿●✿ مگر یک دم گرم و شعله فشان✿●✿ تا به بام جهان بال و پر گیرد✿●✿ خوشا ای دل بال و پر زدنت شعله ور شدنت، در شبانگاهی ✿●✿به بزم غم؛ دیدگان تری،…  ✿●✿جان پر شرری… شعله ی آهی… ✿●✿بیا ساقی تا به دست طلب گیرم  از کف تو؛ جام پی در پی به داد دل ای قرار دلم نوبهار دلم، میرسی پس کی؟✿●✿  ✿●✿چونان ابر نوبهار من…  ✿●✿به دل شور گریه دارم من… ✿●✿می توانم آیا نبارم من؟! نه تنها از من قرار دل می رباید این شور شیدایی جهانی را دیده ام یک سر✿●✿ غرق دریای ناشکیبایی✿●✿ بیا در جان مشتاقان؛ گل افشان کن… ✿●✿ گل افشان کن… به روی خود شب ما را چراغان کن…  ✿●✿چراغان کن… ✿●✿چونان ابر نوبهار من…  ✿●✿به دل شور گریه دارم من…