دلم برای تو تنگ است تا کجا هجران؟ دوای سینه ی خسته بُوَد چرا هجران؟ طلوعِ قامت تو ای نهایتِ هستی! بَرَد از این دلِ پر درد بینوا هجران بهارِ مقدم تو چونکه بشکفد باران ز‌ خاکِ تشنه ی عدلت کند رها هجران هوای باغ تو را دارم ای گل نرگس! که تا بُوَد ز دل من گره گشا هجران