فضایِ «کودتاگونه»یِ مدینه و «شعبان بی مُخ» های آن فضای مدینه پس از سقیفه، فضای است. در کتاب ، در گزارش مهمی از نقل میکند: «كان جماعة من الأعراب قد دخلوا المدينة ليمتاروا منها فشغل الناس عنهم بموت رسول الله ص فشهدوا البيعة و حضروا الأمر فأنفذ إليهم عمر و استدعاهم و قال لهم خذوا بالحظ و المعونة على بيعة خليفة رسول الله ص و اخرجوا إلى الناس و احشروهم ليبايعوا فمن امتنع فاضربوا رأسه و جبينه قال فو الله لقد رأيت الأعراب قد تحزموا و اتشحوا بالأزر الصنعانية و أخذوا بأيديهم الخشب و خرجوا حتى خبطوا الناس خبطا و جاءوا بهم مكرهين إلى البيعة» جماعتى از اعراب براى خريد غذا وارد مدينه شدند. مردم گرفتار مصيبت رحلت پيامبر (ص) بودند و توجهی به این جماعت نداشتند. این جماعت هم سرگرم مسئله بيعت شده و در آن حضور یافتند. به آن جماعت پيام فرستاد تا پيش او آيند. چون آمدند، به آنها گفت: از فرصت استفاده کنید و هرچه بخواهید من به شما میدهم و شما در قبال آن، برای با خلیفه پیامبر خدا کمک کنید و به میان مردم بروید و آنها را جمع کنید تا بیعت کنند، و هر کس کرد، بر سر و پیشانی‌اش بزنید. راوی میگوید: به خدا قسم، دیدم که این اعراب، شال‌ها را محکم به کمر بسته و خود را با لباس‌های صنعا پوشانده بودند و چوب‌ها و ها را در دست گرفته و بیرون رفتند و به جان مردم افتادند تا آنها را به و جمع کرده و برای بیعت بیاورند. در ادامه جناب شیخ مفید میگوید: امثال اين اخبار كه در مورد بر بيعت با ابوبكر آمده، بسيار است و اگر بخواهيم همه را بياوريم اين كتاب را گنجايش آن نيست. (و أمثال ما ذكرناه من الأخبار في قهر الناس على بيعة أبي بكر و حملهم عليها بالاضطرار كثيرة و لو رمنا إيرادها لم يتسع لهذا الكتاب‏) چه بسا بتوان این جماعت را همان «» های این کودتا نامید، همان کسانی که به زور شمشیر مردم را ترسانده و آنها را مجبور به بیعت با ابوبکر کردند.