#تلنگر 📿 اهمیّت دعا برای امام زمان علیه‌السلام در وصیّت مهم سید بن طاووس سیّد رضی الدین علی بن طاووس رحمه‌الله (م۶۶۴ق)، فقیه زاهد و صاحب کرامت شیعه در قرن هفتم در کتاب فلاح السائل، بعد از بیان فضیلت دعا در غیاب برادران ایمانی می‌نویسد: 🤲 می‌گویم که اگر دعا برای برادران مؤمنت تا این حد ارزشمند است، پس دعا برای امام زمانت، آن سلطانی که سبب وجود توست، چگونه خواهد بود؟ و تو خود معتقدی که اگر او نبود، خداوند نه تو را می‌آفرید و نه دیگری را؛ و می‌دانی که لطف آن وجود شریف صلوات‌الله‌علیه، سبب تمام نعمت‌های تو و غیر توست و علّت هر خیری است که به شما می‌رسد؛ ⭕️ پس تا می‌توانی مراقب باش دیگری را در محبّت و دعا نمودن، بر او مقدّم نداری؛ و هنگامی که خواستی برای آن مولای عظیم الشأن دعا کنی، با تمام وجودت و حضور قلب و توجه دعا کن؛ و مبادا فکر کنی او به دعای تو محتاج است! هرگز چنین نیست و اگر چنین فکری کنی، در عقیده و ولایتت بیمار هستی! 🔹اینکه می‌گویم برای او دعا کن، فقط برای این است که او حقّ بزرگی بر تو دارد و بسیار در حقّ تو احسان نموده است؛ و نیز اگر قبل از دعا برای خودت برای او دعا کنی، خداوند متعال ابواب اجابت را زودتر به رویت می‌گشاید؛ زیرا تو با گناهان و جنایاتت، باب دعا را بر روی خود بسته‌ای! 🔸اما هنگامی که برای آن مولا دعا کنی که از خواصّ درگاه پروردگار صاحب زندگان و مردگان است، به احترام او باب اجابت به رویت گشوده می‌شود و آنگاه خود و همه کسانی که در حقّشان دعا می‌کنی، بر سفره‌ی احسان او نشسته‌اید و مشمول رحمت، کرم و عنایات الهی می‌شوید؛ چون خود را در دعا، به ریسمان او مرتبط کرده‌اید. 💠 و مبادا به استناد عمل فلان شیخ و فلان شیخ که هرگز در حقّ آن حضرت دعا نمی‌کنند، بلکه اصلاً از او غافلند و هرگز نامی از او نمی‌برند، از دعا برای امام زمانت غافل شوی! که به خدا قسم، غفلت از یاد او اشتباهی فاحش است؛ پس به آن چه گفتم عمل کن که حقّ واضح همان است. 📜 فلاح السائل (سیدبن‌طاووس)، ص۴۴ النجم الثاقب (محدث‌نوری)، ج۲، ص۴۵۳ { @AyatollahBahrololom }