نوع پوشش ابتدایی‏ترین حقوق انسان و مربوط به حوزه خصوصی اوست. پس چرا نباید زنان بتوانند بدون در جامعه حاضر شوند؟ ✳️بسیاری از تصمیم‏های ما به امور شخصیمان مربوط می‏شود. مثل انتخاب رشته تحصیلی، شغل یا نوع پوشش. تا وقتی که این امور شخصی در محیط خلأ انجام شود و روی فرد و تأثیری نگذارد می‏توان آن را حریم خصوصی هم نامید اما اگر باعث تعرض به آزادی، اختیار و حق انتخاب بقیه افراد جامعه شود از تعریف حریم خصوصی بیرون خواهد رفت. مثلاً تا وقتی که پوشش افراد در محیطی خالی از افراد جامعه باشد، این پوشش بخشی از حریم خصوصی فرد محسوب می‏شود اما با وارد شدن به حوزه عمومی مردم و در معرض دید عموم قرار گرفتن، معادلات تازه‏ای به وجود میاید. ✳️تبدیل شدن محیط جامعه به نمایشگاهی برای عرضه انواع زیبایی، بهطور ناخودآگاه بر ذائقه زیباییشناسی تأثیر می‏گذارد بهطوری که اثرات منفی آن هنگام تصمیمگیری برای و برخورد با خانواده آشکار می‏شود. ✳️در واقع اگر خوب بنگریم خصوصی دانستن پوشش در جامعه، خود تهدیدی برای حریم خصوصی خانواده‏ها و روابط بین اعضای خانواده است؛ پوشش بدون حد و مرز، اعلام جنگی پنهانی بر علیه جامعه است که قربانی اصلی آن خواهد بود. ✳️بر همین اساس می‏توان گفت رعایت حجاب نه تنها با حریم خصوصی افراد تعارضی ندارد بلکه بهترین وسیله برای حفظ او می‏باشد چراکه زن ‏_حجابی با حضور تحریک کننده خود دائماً در معرض تهدید قرار دارد و هرچند ممکن است بتواند از کامجویی‏هایی که جنس مخالف توسط دیگر حواس پنج گانه از او دارد جلوگیری کند، ولی هرگز نمی‏تواند از لذت جویی مرد با حس قدرتمند بینایی در امان بماند. 👌 بر این اساس شرع مقدس اسلام، دژی محکم در اختیار قرار داده تا به وسیله آن، از این حق نگهبانی کند و آن قلعه مستحکم، چیزی نیست جز حجابی که برای او واجب کرده است.