56 - و تو ‌را‌ جز بشارت‌ دهنده‌ و بیم‌ رسان‌ نفرستادیم‌ 57 - بگو: ‌من‌ ‌بر‌ ‌این‌ رسالت‌ اجری‌ ‌از‌ ‌شما‌ طلب‌ نمی‌کنم‌ مگر کسی‌ ‌که‌ بخواهد راهی‌ ‌به‌ سوی‌ پروردگار ‌خود‌ ‌در‌ پیش‌ گیرد [‌که‌ همین‌ مزد ‌من‌ ‌است‌] 58 - و ‌بر‌ ‌آن‌ زنده‌ ‌که‌ نمی‌میرد توکل‌ کن‌ و ‌به‌ ستایش‌ ‌او‌ تسبیح‌ گوی‌ و همین‌ بس‌ ‌که‌ ‌او‌ ‌به‌ گناهان‌ بندگانش‌ آگاه‌ ‌است‌ 59 - همان‌ کسی‌ ‌که‌ آسمان‌ها و زمین‌ و آنچه‌ ‌را‌ ‌که‌ میان‌ ‌آن‌ دو ‌است‌، ‌در‌ شش‌ روز آفرید، ‌آن‌ گاه‌ ‌به‌ عرش‌ پرداخت‌ ‌او‌ رحمن‌ ‌است‌ [حقیقت‌ حال‌ ‌را‌] ‌از‌ ‌او‌ بپرس‌ ‌که‌ باخبر ‌است‌ 60 - و چون‌ ‌به‌ ‌آنها‌ گفته‌ شود: خدای‌ رحمان‌ ‌را‌ سجده‌ کنید، می‌گویند: رحمان‌ چیست‌! آیا ‌آن‌ ‌را‌ ‌که‌ تو ‌به‌ ‌ما فرمان‌ می‌دهی‌ سجده‌ کنیم‌!! و [دعوت‌ تو] ‌بر‌ نفرتشان‌ می‌افزاید 61 - پرخیر و پاینده‌ ‌است‌ ‌آن‌ کسی‌ ‌که‌ ‌در‌ آسمان‌ برج‌هایی‌ نهاد، و ‌در‌ ‌آن‌ چراغی‌ و ماهی‌ تابان‌ قرار داد 62 - و اوست‌ ‌که‌ شب‌ و روز ‌را‌ ‌از‌ پی‌ ‌هم‌ قرار داد، ‌برای‌ ‌هر‌ کس‌ ‌که‌ بخواهد پند گیرد ‌ یا ‌ سپاسگزار ‌باشد‌ 63 - و بندگان‌ خدای‌ رحمان‌ کسانی‌اند ‌که‌ روی‌ زمین‌ ‌به‌ فروتنی‌ راه‌ می‌روند، و چون‌ جاهلان‌ [‌به‌ ناروا] خطابشان‌ کنند، سلام‌ گویند [و ‌در‌ گذرند] 64 - و آنانند ‌که‌ شب‌ ‌را‌ ‌در‌ حال‌ سجده‌ و قیام‌ ‌به‌ روز آورند 65 - و کسانی‌اند ‌که‌ می‌گویند: پروردگار ‌ما! عذاب‌ جهنم‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌ما بگردان‌ ‌که‌ عذابش‌ سخت‌ و دائمی‌ ‌است‌ 66 - ‌به‌ راستی‌ ‌آن‌ بد قرارگاه‌ و جایگاهی‌ ‌است‌ 67 - و کسانی‌اند ‌که‌ چون‌ انفاق‌ و هزینه‌ کنند، نه‌ زیاده‌روی‌ می‌کنند و نه‌ خسّت‌ می‌ورزند، و میان‌ ‌این‌ دو ‌به‌ راه‌ اعتدال‌ باشند.