77 - و ‌به‌ راستی‌ ‌که‌ ‌آن‌ ‌برای‌ مؤمنان‌ هدایت‌ و رحمت‌ ‌است‌ 78 - البته‌ پروردگار تو طبق‌ حکم‌ ‌خود‌ میان‌ آنان‌ داوری‌ می‌کند و ‌او‌ شکست‌ناپذیر داناست‌ 79 - ‌پس‌ ‌بر‌ ‌خدا‌ توکّل‌ کن‌ ‌که‌ تو واقعا ‌بر‌ حق‌ آشکار هستی‌ 80 - البته‌ تو نمی‌توانی‌ مردگان‌ ‌را‌ شنوا کنی‌ و نمی‌توانی‌ ندای‌ دعوت‌ ‌را‌ ‌به‌ گوش‌ کران‌ برسانی‌ هنگامی‌ ‌که‌ پشت‌ می‌کنند و روی‌ ‌بر‌ می‌تابند 81 - و تو هدایت‌ کننده‌ی‌ کوردلان‌ ‌از‌ گمراهی‌شان‌ نیستی‌ تو فقط ‌به‌ گوش‌ کسانی‌ توانی‌ رساند ‌که‌ ‌به‌ آیات‌ ‌ما ایمان‌ دارند و ‌خود‌ [مطیع‌ و] تسلیمند 82 - و چون‌ وعده‌ی‌ عذاب‌ ‌بر‌ ‌ایشان‌ واقع‌ شود، جنبنده‌ای‌ ‌را‌ ‌از‌ زمین‌ ‌برای‌ ‌ایشان‌ بیرون‌ می‌آوریم‌ ‌که‌ ‌با‌ ‌آنها‌ تکلم‌ می‌کند [و می‌گوید]: مردم‌ [چنان‌ ‌که‌ باید] ‌به‌ آیات‌ ‌ما یقین‌ نمی‌کنند 83 - و ‌آن‌ روز ‌که‌ ‌از‌ ‌هر‌ امّتی‌ گروهی‌ ‌را‌ ‌که‌ آیات‌ ‌ما ‌را‌ تکذیب‌ می‌کردند گرد می‌آوریم‌ و ‌آن‌ گاه‌ نگاه‌ داشته‌ می‌شوند [‌تا‌ همه‌ ‌به‌ ‌هم‌ ملحق‌ شوند] 84 - ‌تا‌ زمانی‌ ‌که‌ [‌به‌ پای‌ حساب‌] بیایند، ‌خدا‌ می‌گوید: آیا آیات‌ مرا تکذیب‌ کردید بی‌آن‌ ‌که‌ بدان‌ احاطه علمی‌ داشته‌ باشید! ‌این‌ چه‌ کاری‌ ‌بود‌ ‌که‌ می‌کردید! 85 - و حکم‌ عذاب‌ ‌بر‌ ‌ایشان‌ واقع‌ گردد ‌به‌ سبب‌ ظلمی‌ ‌که‌ کردند ‌پس‌ ‌ایشان‌ دم‌ ‌بر‌ نیارند 86 - آیا ندیده‌اند ‌که‌ ‌ما شب‌ ‌را‌ پدید آوردیم‌ ‌تا‌ ‌در‌ ‌آن‌ بیاسایند و روز ‌را‌ روشنی‌ بخش‌ گردانیدیم‌! قطعا ‌در‌ ‌این‌ [امر] ‌برای‌ مردمی‌ ‌که‌ ایمان‌ می‌آورند مایه‌های‌ عبرت‌ ‌است‌ 87 - و روزی‌ ‌که‌ ‌در‌ صور دمیده‌ شود، ‌پس‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌در‌ آسمان‌ها و ‌هر‌ ‌که‌ ‌در‌ زمین‌ ‌است‌ ‌به‌ هراس‌ افتد، مگر ‌آن‌ کس‌ ‌که‌ ‌خدا‌ بخواهد و جملگی‌ خاضعانه‌ ‌به‌ سوی‌ ‌او‌ می‌آیند 88 - و کوه‌ها ‌را‌ می‌بینی‌ و ‌آنها‌ ‌را‌ ساکن‌ می‌انگاری‌ ‌در‌ حالی‌ ‌که‌ مانند ابر ‌در‌ حرکتند ‌این‌ صنع‌ خداست‌ ‌که‌ ‌هر‌ چیزی‌ ‌را‌ ‌در‌ کمال‌ استواری‌ پدید آورده‌ و ‌او‌ ‌به‌ آنچه‌ می‌کنید مسلما آگاه‌ ‌است‌.