🔸طبق محتوای یک سند دولتی آمریکا به تاریخ ۱۹۶۳ که در سال ۱۹۹۶ از طبقه بندی خارج شد، برنامه مقامات آمریکایی این بود که از ۵۲۰ بمب اتمی برای حفر یک آبراهه در داخل صحرای نقب در اراضی اشغالی استفاده کنند. مقامهای آمریکایی در این یادداشت خواستار «استفاده از بمب‌های هسته‌ای برای حفاری کانالی در صحرای نقب به سمت دریای بحرالمیت» شده بودند. به نوشته بیزینس اینسایدر، این یادداشت از سوی لابراتوار ملی لاورنس لیورمور» وابسته وزارت انرژی آمریکا مطرح شده بود.
🔸در این یادداشت نوشته شده است: چنانچه از شیوه‌های حفاری متعارف برای این پروژه استفاده شود، این امر شدیدا پرهزینه می‌شود. به نظر می‌رسد که بمب‌های هسته‌ای را می‌توان به شکلی سودمند برای رسیدگی به این وضعیت به خدمت گرفت. یک چنین کانالی می‌تواند دارای ارزش استراتژیک و جایگزینی برای کانال سوئز فعلی باشد و احتمالا تاثیری چشمگیر در حوزه توسعه اقتصادی خواهد گذاشت.
🔸مقامهای آمریکایی در تحلیل هزینه‌های این پروژه برآورد کردند که برای حفر آن نیاز به دو مگاتون انرژی برای حفر هر یک مایل از آن را دارند و آلکس والرستاین، مورخ آمریکایی و تحلیلگر بیزینس اینسایدر برآورد کرد که در مجموع برای این پروژه نیاز به ۱.۰۴ گیگاتون مواد منفجره معادل ۵۲۰ بمب اتم است.
🔸طبق تحلیل این یادداشت، مسیری که برای این پروژه پیشنهاد شد از صحرای نقب بین دریای مدیترانه و خلیج عقبه بود. در بیابان‌‌های برهوت صحرای نقب، ۱۳۰ مایل ناحیه عملا خالی از سکنه هست که برای این شیوه حفاری هسته‌ای مناسب است. اما تحقیقات اولیه نشان داد استفاده از این بمبها برای ایجاد کانال به نظر می‌رسد که از جنبه تکنولوژیکی امکانپذیر است.
🔸در این یادداشت اما اشاره شده که این پروژه از جنبه سیاسی امکانپذیر نیست، چون احتمالا کشورهای عرب اطراف سرزمین‌هاس اشغالی شدیدا به ساخت آن اعتراض خواهند کرد!! موضوع دیگر آن است که عمق خلیج عقبه برای ورود و خروج کشتی‌های بزرگ از جمله نفتکش‌هایی بزرگ قابل قبول نیست و دیگر آنکه، حتی اگر کشورهای عرب منطقه هم موافق بودند، باز هم چنین کاری به لحاظ بزرگی و به دلایل فنی بسیار سخت بود.
صهیونیست‌ها هیچ‌وقت مصر را از دایره دشمنان خود خارج نکرده‌اند، حتی با وجود صلح کمپ‌دیوید و به فقر و فلاکت کشاندن این کشور پر جمعیت عربی و مسلمان که هر گونه جنگ و ماجراجویی را برای مصری‌ها بسیار سخت و غیرقابل امکان کرده، باز هم دست از سر این کشور بر نمی‌دارند. کانال سوئز یکی از مهمترین منابع درآمد مصر به شمار می‌رود و خارج شدن این منبع مهم درآمدی، برای صهیونیست‌ها یک برگ برنده مهم و قابل توجه به شمار می‌رود.
با این حال، اجرای این طرح که نیم قرن پیش مطرح شد و هیچ وقت به ثمر ننشست باز هم راه به جایی نخواهد برد. عمر رژیم صهیونیستی به این مسائل قد نخواهد داد و این رژیم به هیچ عنوان هیچ‌گاه قدرتمند شدن را به صورت مستقل تجربه نخواهد کرد. با تضعیف آمریکا و شکل‌گیری جهان چندقطبی دیگر کسی برای رژیم صهیونیستی هیچ ارزش و جایگاهی قائل نخواهد شد!!
💠بچه حزب اللهی
«ضد اسلام آمریکایی🇺🇸»
متفاوت در درج خبر وتحلیل 🇮🇷
@BACHE_HEZBOLLAHI