⭕️ نقش بی‌بدیل کتاب در سلامت فکری جامعه
👈 به طور قطع و یقین، هیچ شخصی را نمی‌توان پیدا و حتی تصور کرد که با اصل آگاهی و دانایی مخالف باشد و علاقه‌ای به فهمیدن و آموختن نداشته باشد. هر کس در هر شغل و وضعیتی که به سر می‌برد برای افزایش بهره‌وری و سودآوری در کمترین زمان، نیاز به مهارت‌آموزی دارد تا عمر و وقت خود را هدر ندهد. همچنین در امان ماندن از بسیاری از آفات و مشکلات -که بعضاً غیرقابل جبران هستند- فقط منوط و مشروط به بالابردن سطح آگاهی فردی یا اجتماعی است و در غیر این صورت، بروز خطر و گرفتاری، حتمی خواهد بود.
✅ در این میان، یکی از موثرترین و ساده‌ترین روش‌ها برای جهل‌زدایی و افزایش علم و دانایی در میان آحاد یک جامعه، مطالعه کتاب است. کتاب همواره به عنوان پدیده ارزشمند و محترم در فرهنگ بومی ایرانیان -به عنوان مردمانی با فرهنگ و تمدن برجسته و کهن- مطرح بوده و القابی نظیر «یار مهربان» با عنایت و از روی اعتقاد درونی، برای کتاب، انتخاب شده است.
✅ با وجود اذعان اغلب افراد جامعه به مفید بودن کتاب و کتابخوانی، یک بهانه مشترک برای عدم اقدام در این زمینه وجود دارد و آن هم نداشتن وقت است. خصوصاً در زندگی ماشینی امروز که اکثر مردم درگیر مشغله‌های گوناگون و متعدد هستند، وقت‌نداشتن شاید دلیلی موجه و منطقی به نظر برسد، ولی حقیقت این است که هر انسانی در خلال برنامه‌های خود در شبانه‌روز، لحظات و دقایق اضافه و غیرقابل استفاده‌ای دارد که زمان حضور در صف نانوایی، هنگام سفر با مترو یا اتوبوس و امثال آنها، زمان انتظار برای آماده‌شدن غذا، قبل ازخواب و نظایر این‌ها از نمونه‌های اوقات اضافه همه ما به حساب می‌آید که در صورت استفاده، می‌تواند منجر به مطالعه کتاب‌های متعدد با حجم زیاد شود که تجربه شده نیز هست.
✅ اساساً یکی از تفاوت‌های افراد موفق با دیگران، در تیزهوشی و قدرشناسی آنها از فرصت‌های زندگی است که اگرچه اندک‌اندک و به‌تدریج انجام می‌شود، ولی در نهایت به نتیجه‌ای بزرگ و قابل توجه ختم می‌شود که نگارش کتابی با استفاده از پنج دقیقه‌های قبل از آماده‌شدن غذا از مثال‌های آن به شمار می‌رود. بنابراین بهانه نداشتن وقت، قطعاً غیرقابل قبول است؛ افراد ممکن است در میزان اوقات فراغت با هم متفاوت باشند، ولی کمتر کسی را می‌توان پیدا کرد که اصلاً وقت آزاد نداشته باشد.
✅ یک نکته مهم و اساسی در ترویج کتابخوانی به اقناع افکار عمومی برمی‌گردد که باید اهمیت موضوع را درک کند و برای آن ارزش قائل باشد. در مواردی که بشر درباره اهمیت موضوعی به نتیجه و اطمینان برسد، حتما و در هر حالتی، شرایط انجام آن را فراهم می‌کند؛ مثلا هیچ‌کس به انسان‌ها درباره فواید اصل غذاخوردن و اصل خوابیدن آموزش نمی‌دهد، چون یک امر غریزی است که روشن و مشخص است، اما موضوع کتابخوانی چون به این حد از روشنی برای مردم نرسیده، حتما نیاز به فرهنگ‌سازی در جهت تغییر یا ترمیم باورها دارد.
✅ باید کاری کرد تا جامعه به نقش بی‌بدیل کتاب پی ببرد و یقین کند که سلامت فکری، جز از راه مطالعه کتاب‌های ارزشمند که منجر به تغذیه اندیشه‌ها می‌شود، امکان‌پذیر نیست. همان‌گونه که جامعه برای سلامت جسمی به اموری مثل غذا و هوای سالم و تحرک و ورزش احتیاج دارد و جهت جلوگیری از رواج بیماری‌ها و ممانعت از تحمیل هزینه‌های درمان باید مردم را حتی وادار به ورزش و تغذیه سالم کرد، درباره سلامت فکری هم باید مردم را وادار به کتابخوانی نمود که البته نیاز به روش‌های هنرمندانه و نفوذ کلام افراد برجسته دارد. دلیل لزوم چنین رویکردی این است که اگر افراد یک جامعه با کتابخوانی به سلامت فکری نرسند، حتماً و قطعاً دچار بیماری فکری خواهند شد و آن زمان است که بدخواهان ملت می‌توانند به راحتی و با القای مطالب و اطلاعات نادرست، مردم را به سمت و سوی دلخواه بکشانند.
✅ در روزگار ما اگر می‌بینیم برخی افراد جامعه -حتی برخی افراد خوب و موجه- با اندک جنگ روانی دشمن، دچار اعوجاج و انحراف می‌شوند، یکی از دلایل اصلی آن به فقر فکری و اشکال در اندیشه برمی‌گردد که ریشه آن ناشی از عدم انس با کتب معتبر و منابع موثق است.
📚 کتاب و کتابخوانی را باید یک ارزش حیاتی در جامعه به حساب آورد و همه مخصوصاً نخبگان و برجستگان را برای تشویق مردم برانگیخت که اگر چنین شد می‌توان امید داشت تا جهل و ناآگاهی مانند تیری در قلب و جان اجتماع رسوخ نکند و تجربه‌های تلخ قرن‌ها عقب‌ماندگی، استعمار و استبداد در این کشور تکرار نگردد.
_______________
🔗 لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/186996
📎 #سیاست_اجتماع
📎 #سیاست_داخلی
🔰معاونت تبلیغ و امور فرهنگی حوزه های علمیه
🌐 btid.org