شاید هالیوود در طول یک قرن گذشته تلاش بسیاری کرده بود تا آخرالزمان را برای مردم امریکا به تصویر بکشد، حالا این زمانه را به چشم خود می‌بینند. من اصولا از نابودی هیچ خانه‌ای، کشته شدن هیچ «انسانی» (به معنای انسان بودن، نه حیوانات دو پایی که به هم‌نوع خود رحم نمی‌کنند) و خرابی هیچ شهری خوشحال نمی‌شوم. از آتش سوزی در لس‌آنجلس هم خوشحال نیستم، اما گاهی اوقات خداوند برخی اتفاقات را برای عبرت گرفتن در برابر چشم ما قرار می‌دهد. اینکه ما چه اندازه و به چه شکل درس بگیریم، آن مهم است. نمی‌دانم این حرف تا چه اندازه درست است، اما ای کاش در کشور تصمیمی (ولو به صورت رسانه‌ای) برای کمک به ایرانی‌هایی که در این آتش‌سوزی متضرر شده بودند گرفته می‌شد، مثلا ایران اعلام آمادگی می‌کرد برای خاموش کردن آتش نیرو بفرستد، یا اینکه برای اسکان موقت یا هر اتفاق دیگری، کمک ارسال کند. گول قدرتمند بودن امریکا و ابرقدرتی آن را نخورید. آن‌هایی که خانه‌هایشان آتش گرفته حتی اگر پولدار هم باشند بیچاره شده‌اند. هیچ بیمه‌ای از قرار معلوم آن‌ها را پوشش نمی‌دهد و ایرانی‌های مقیم این محلات نیز از این قاعده مستثنی نیستند.