یک بار نا امید از کل دنیا وآدم هایش تکیه به دیوار زده بودم و به تنهایی خودم می اندیشیدم؛ناگهان صدای اذان در گوش هایم پیچید،آرام شدم! من هنوز هم کسی را دارم که دستم را رها نمی کند،او حتی به من پشت هم نمی کند! #انگیزشی @BORHAN_180