تعریف حزب «حزب» در اصطلاح عبارت است از گردهمایی پایدار گروهی از مردم كه دارای عقاید مشترك و تشكیلات منظم‌اند و با پشتیبانی یکدیگر برای به دست آوردن قدرت سیاسی از راه‌های قانونی تلاش می‌كنند؛ چهار شرط اساسی برای حزب برشمرده‌اند. وجود تشكیلات پایدار مركزی، وجود شعبه‌هایی كه با مركز پیوند و ارتباط داشته باشند، پشتیبانی و عضوگیری از مردم، كوشش برای دست یافتن به قدرت سیاسی. هر حزب دارای اساسنامه، نظامنامه مشخص و مدون، اعضای هیئت مؤسس، هیئت‌مدیره، شورای مركزی، دبیر كل، معاونان، مدیران و... است كه بیانگر اهداف و روند كلی حركت آن است. حزب سیاسی هیئتی از مردم است که به خاطر پیشبرد منافع ملی با کوشش بر اساس برخی اصول سیاسی مورد توافق، متحد شده‌اند. در تعریف دیگر، حزب سیاسی مرکب از گروهی از شهروندان کم‌وبیش سازمان‌یافته است که به‌عنوان یک واحد سیاسی عمل می‌کنند و با استفاده از حق رأی خود می‌خواهند بر حکومت تسلط پیدا کنند و سیاست‌های عمومی خود را عملی سازند. قانون نحوه فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی تعریف واژه «حزب» را این‌گونه ذکر کرده است: «تشکیلاتی است متشکل از اشخاص حقیقی که با برنامه مشخص در جهت کسب و مشارکت در قدرت سیاسی و نقد و اصلاح آن، در چهارچوب قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس مرامنامه و اساسنامه مصوب خود، در سطح ملی یا استانی فعالیت می‌کند.» منبع: کتاب #به_وقت_تشکیلات_یک: اهمیت و ضرورت کار تشکیلاتی👇 https://basalam.com/shabnama96/product/193227 #خلاصه_کتاب #برشی_از_کتاب ┄┅✧✾══✾🔸✾══✾✧┅┄ #کانال_به_وقت_تشکیلات 🆔 @B_W_Tashkeelat