‹ بابحِطّة ›
‹نرمخویی و کامیابی، اخلاقی، علمی › « كسی كه درخت شخصيت او نرم و بی عيب باشد، شاخ و برگش فراوان است.» امیرالمؤمنین، نهجالبلاغه، حکمت ۲۱۴