ثواب ذکر گفتن، با چرخاندن تسبیح حضرت #آیت‌_الله_بهجت قدس‌سره ؛ مکرر میفرمودند : «ذکری از #امام_سجاد علیه‌السلام است که اگر گفته شود و #تسبیح ، بدون گفتن ذکر چرخانده شود برای گوینده #ثواب گفتن #ذکر خواهد بود و همچنین برای او مایۀ #فرج و #گشایش است». امام سجاد علیه‌السلام از پدران خود از #رسول_خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نقل می‌کند که حضرت هرگاه #نماز صبح را به پایان می‌برد با کسی سخن نمی‌گفت و تسبیح خود را به دست می‌گرفت و می‌فرمود: اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي؛ خدایا! همانا صبح می‌کنم در‌حالی‌که تو را تسبیح می‌گویم و تو را #تمجید می‌کنم و تو را #ستایش می‌کنم و تو را تهلیل (لااله‌الا‌الله گفتن) می‌گویم به عدد آنچه می‌چرخانم تسبیحم را. سپس تسبیح را می‌گرداند، بدون آنکه تسبیح گوید و با دیگران صحبت می‌کرد. همین‌گونه بود تا وقتی به رختخواب می‌رفت، پس دوباره آن ذکر را تکرار می‌کرد و تسبیح را زیر سر خود می‌گذاشت. بهجت‌الدعا، ص ٣۵۵