در مناجات شعبانیه یک فرازش هست خطاب به خدا میگوییم؛ (الهی و أناعبدک وَ ابن عَبدک قَائمٌ بَین یَدیک) خدایا منم بندهٔ تو فرزند بنده‌ات که در برابرت ایستاده‌ام... یک روزی هم میاید یکی همین جمله را با تغییر محسوسی در نماز میت برایمان میخواند و میگوید؛ {اللهم إِن هذا عبدک وابن عبدک} این همان بندهٔ توست که در ماه شعبان خودش را بدرگاهت اینجوری معرفی می‌کرد؛ فقط الان دیگر (قَائم بین یَدیک) نیست بلکه (نَزَلَ بک) افتاده... فرود آمده... آنروز یادت بود، امروز یادش باش... خلاصه اینکه؛ خدایا (رحم کن بر کسی که خواهد خفت سالها در دل کفن تنها) #واحدرسانه‌بسیج‌وکانون‌مداحان‌نیشابور @BASIJMD