🔻امام شناسی از نگاه امام رضا(عليه السلام) امام رضا علیه السلام: 🔹امام همدم و رفيق، پدر مهربان، برادر برابر، مادر دلسوز به كودك، و پناه بندگان خدا در گرفتارى سخت است. 🔹امام مانند خورشيد طلوع‌كننده است كه نورش عالم را فرا گيرد و خودش در افق است به نحوى كه دست‌ها و ديدگان به آن نرسد. 🔹امام ماه تابان، چراغ فروزان، نور درخشان و ستاره‏ايست راهنما در شدت تاريكى‏ها و رهگذر شهرها و كويرها و گرداب درياها. 🔹امام آب گواراى زمان تشنگى و رهبر به سوى هدايت و نجات‌بخش از هلاكت است، امام آتش روشن روى تپه (رهنماى گم‌گشتگان) است، وسيله گرمى سرمازدگان و رهنماى هلاكت‏گاه‌هاست؛ هر كه از او جدا شود هلاك شود. 🔹امام ابريست بارنده، بارانيست شتابنده، خورشيديست فروزنده سقفى است سايه دهنده، زمينى است گسترده، چشمه‏ايست جوشنده و بركه و گلستان است. 🔹 امام امين خداست در ميان خلقش و حجت او بر بندگانش و خليفه او در بلادش و دعوت‏كننده به سوى او و دفاع‏كننده از حقوق او است. 🔹امام از گناهان پاك و از عيب‌ها بر كنار است، به دانش مخصوص و به خويشتن‌دارى نشانه‌دار است،موجب نظام دين و عزت مسلمين و خشم منافقين و هلاك كافرين است. 🔹امام يگانه زمان خود است، كسى به هم‌طرازى او نرسد، دانشمندى با او برابر نباشد، جايگزين ندارد، مانند و نظير ندارد، به تمام فضيلت مخصوص است بى ‏آنكه خود او در طلبش رفته و به دست آورده باشد، بلكه امتيازيست كه خدا به فضل و بخشش به او عنايت فرموده. 🔹كيست كه امام را تواند شناخت يا انتخاب امام براى او ممكن باشد؟ هيهات منبع : اصول كافي، جلد یک صفحه ۳۸۵ https://eitaa.com/Basir_MN