✿امیرالمومنین اسوه #بصیرت و #صبر •امیرالمؤمنین از اوایل نوجوانی تا هنگام مرگ دو صفت بصیرت و صبر را با خود همراه داشت. او یک لحظه دچار غفلت و کج‌فهمی و انحراف فکری و بد‌تشخیص دادنِ واقعیت‌ها نشد. از همان وقتی که از غار حرا و کوه نور پرچم اسلام به دست پیامبر(ص) برافراشته شد، حکومت نبوّت و رسالت آغاز گردید، این واقعیّت درخشان را علی بن ابیطالب علیه‌السلام تشخیص داد. پای این تشخیص هم ایستاد و با مشکلات آن هم ساخت. اگر تلاشْ لازم داشت آن تلاش را هم انجام داد، اگر مبارزه لازم داشت آن مبارزه را کرد. اگر جان‌فشانی می‌خواست جان خود را در طَبَق اخلاص گذاشت و به میدان برد. اگر کار سیاسی و فعالیّت حکومت‌داری و کشورداری می‌خواست آن را انجام داد. بصیرت و بیداری او یک لحظه از او جدا نشد. •دوّم صبر و پایداری کرد و در این راهِ استوار و صراط مستقیم استقامت ورزید. این استقامت ورزیدن، خسته‌نشدن مغلوب خواسته‌ها و هواهای نفس انسانی نشدن نکته مهمّی است. همه در این خصوصیت باید سعی کنند که خودشان را به امیرالمؤمنین نزدیک کنند. درباره مقام امیرالمؤمنین علیه‌السلام زبان‌های نوعِ بشر و قدرت و تصویر و ترسیم انسان‌ها عاجز از ارائه کُنه و حقیقت مطلبند؛ ما با قیاس به معلومات خودمان می‌توانیم چیزی را بشناسیم و بفهمیم. امیرالمؤمنین علیه‌السلام از مقیاس‌های ما خارج است. او را با ذرع و پیمانه‌ای که برای سنجیدن انسان‌ها و فضیلت‌ها و مُحسّنات و زیبایی‌ها در اختیار ماست، نمی‌شود سنجید و ‌اندازه گرفت. او بالاتر از این حرف‌هاست. آنچه که ما می‌بینیم درخشش آن بزرگوار است که به چشم هر انسانی -حتّی دشمنان و مخالفان- می‌آید؛ چه برسد به دوستداران و یا شیعیان. درخشش را می‌بینند، امّا ابعاد و جزئیات را نمی‌توانند درک کنند و ببینند. 💠 گزیده‌ای از کلام #رهبر_انقلاب درباره عظمت امیرالمومنین ۱۳۷۷/۰۸/۱۲ @Esteftaate_rahbar