در دور دوم، شکست قالیباف در برابر پزشکیان حتمی است اما جلیلی نه. چرا؟ 🔸به راست یا دروغ به سادگی می‌شود علیه «فساد» قالیباف جوسازی کرد (باز تاکید میکنم حتی به تهمت و دروغ). ماجراهایی مثل سیسمونی و هولدینگ یاس، چنین قابلیتی دارند. 🔻اما تهمت فساد، حتی با دروغ هم به جلیلی نمی‌چسبد. چنان که در این دور، هر دروغی علیه او گفتند، اما تهمت فساد مالی، سیاسی یا اخلاقی مطرح نشد (چون نمی‌گرفت). 🔻قالیباف رای منفی بالایی دارد اما جلیلی رای منفی بسیار پایینی دارد (چنانکه در افکارسنجی‌ها کاملا پیداست) و این، در دوئل دونفره بسیار تعیین‌کننده است. 🔻بخشی از سبد رای قالیباف برای وعده‌های شبیه به پزشکیان، یا همان رای‌های غیرگفتمانی است. در صورت وجود نسخه اصلی در یک رقابت دونفره، طبعا بخش زیادی از این سبد به پزشکیان منتقل خواهد شد. 🔻اما جلیلی و پزشکیان کمترین سبد رای مشترک را دارند. رای جلیلی گفتمانی، و در بخش آرای خاکستری هم جلب‌کنندهٔ رای خاکستری طبقات کمتربرخوردار است که می‌تواند موج سنگینی ایجاد کند. 🔻در جذب رای خاکستری غیرسیاسی هم قالیباف در نداشتن برنامه جامع و نگاه کلان، گرچه عین پزشکیان نیست ولی ظاهرا تفاوت چندانی با او ندارد. در مقابل، هر بی‌طرفی نگاه تخصص‌گرا و راهبردی و برنامه‌‌محور جلیلی را تایید می‌کند. پس در اینجا هم جلیلی قابلیت بیشتری برای جلب آرای خاکستری غیرسیاسی در مقابل پزشکیان دارد. 🔻تنها مسئله، لولوسازی‌های فرهنگی و سیاست خارجی از جلیلی است که رفتار او در مناظره چهارم و تسلط و رویکرد محکمش در مقابل پورمحمدی نشان داد حتی در موضوعی مانند FATF هم می‌تواند از هیولاسازی جلوگیری کند و بلکه جذب رای هم داشته باشد. 🔸با این حساب، ضمن احترام فراوانی که برای آقای قالیباف دارم، باید منصفانه گفت: رای به قالیباف رای به پزشکیان است. •┄┅👁‍🗨 @BASIRAT 👁‍🗨┅┄• 彡کانال #بصیرت درتلگرام‌و‌ایتا