✨💚🍃 ↯🌙 حضرت امیرالمؤمنین علے علیه السلام فرمودند: بار خدايا از تو مى خواهم كه مرا در برابر قريش و يارانش يارى دهى كه پيوند خويشاوندى مرا بريده اند و كاسه مرا سرنگون كرده اند. گرد آمده اند تا با من ستيزه كنند و حقى را كه از آن من است و من از ديگران بدان سزاوارترم از من دريغ دارند. گفتند كه حق چيزى است كه مى توانى آن را بگيرى و ديگران هم مى توانند تو را از گرفتن آن بازدارند. پس، يا غمگنانه شكيبا باش يا از اندوه و حسرت بمير. در آن حال، نگريستم، ديدم كه مرا ياورى و مدافعى و مددكارى جز اهل بيتم نيست، دريغم آمد كه آنها را طعمه مرگ سازم. پس در حالى كه، خاشاك به ديده ام رفته بود، چشم پوشى كردم و در حالى كه، استخوان در گلويم شكسته بود، آب دهن اندك اندك فرو بردم. صبر كردم و خشم خود فرو خوردم، بر چيزى كه از حنظل تلخ تر بود و براى دل من از تيغ تيز دردآورتر. مؤلّف گويد: اين سخن در ضمن خطبه هاى پيشين آمده بود ولى به سبب اختلاف روايت بار ديگر آن را نقل كرديم. 📚 نھج البلاغه،خطبه٢١٧بخش١ ↯🌙 @BeainolHarameain