#یه_نکته 🔻 #گناه_و_توبه (ج۲۴)- ۱ 🔸وقتی پذیرفتیم که از خدا اطاعت کنیم و گناه و معصیت خدا را انجام ندهیم؛ این تازه اول ماجراست! مرحلۀ بعدی-که سخت‌تر است- مفهوم اطاعت و معصیتِ رسول و ولیّ خداست؛ یعنی باید مواظب باشیم، رسول و ولیّ خدا و امام جامعه را معصیت نکنیم. 🔸پذیرفتنِ این مرحله را چه چیزی برای انسان سخت می‌کند؟ چه چیزی اطاعت از رسول و امام را، سخت می‌کند؟ تکبر و حسادت و رذالتِ انسان! طبق آیات قرآن، مشکل خیلی‌ها این بود که «آیا ما از یک آدمی مثل خودمان تبعیت کنیم؟!» 🔸وقتی دین برای آدم جا افتاد «فرمان‌پذیر» می‌شود؛ یعنی جایگاه فرمان و دستور را متوجه می‌شود و بعد، فرمان خدا را می‌پذیرد و نوبت به فرمان ولیّ خدا می‌رسد. اما انسان با غرور و تکبرِ خودش چه‌کار کند؟! 🔸اول به‌دلیل هوا‌پرستی‌اش، نمی‌توانست با دستور، کنار بیاید و فرمان‌پذیر باشد اما بعد، کم‌کم می‌پذیرد که هوا‌پرستی‌اش را کنار بگذارد و در محدودۀ فرمان خدا، دنبال لذت‌های خودش برود و در آن محدوده، زندگی کند. 🔸حالا تکبرش را چه‌کار کند؟ حالا با حسادت خودش چه‌کار کند؟ هردویِ اینها را باید تحت فرمان ولیّ خدا، ذبح کند و اصلِ این مسئله را بپذیرد که «ولیّ خدا بر ما برتری و فرماندهی دارد» 🔸 اما چه چیزی پذیرش اطاعت از ولیّ خدا را سهل می‌کند؟ خوبی و مهربانیِ ولیّ خدا و دلسوزی او نسبت به ما! اینکه اهل‌بیت(ع) ما را دوست دارند و اینکه برای ما فداکاری کردند و مظلوم واقع شدند، کار را برای ما سهل می‌کند؛ نمونه‌اش امام‌حسین(ع) است... 👤علیرضا پناهیان ---------------------------- @TanhamasirLezatbandegi