از این رو به کسانی که قصد سیر و سلوک و خودسازی معنوی دارند، توصیه می شود، به هر اندازه که در توان ایشان است، هرچند از کار روزانه بسیار خسته باشند، حداقل نیم ساعت قبل از اذان صبح تا نیم ساعت بعد از اذان صبح به عبادت بپردازند. در این یک ساعت خیلی کارها می توان کرد. همانطور که قبلاً نیز بدان اشاره شد، طالب معرفت باید قبل از نماز صبح، نماز شب بخواند و پس از اقامه نماز صبح (حتی المقدور به جماعت)، دقایقی به تلاوت قرآن شریف پردازد و در ابتدای روز با قرآن کریم انس بگیرد. بعد از آن یک توسل روزانه به محضر مقدس چهارده معصوم _علیهم السلام_ داشته باشد. پیامبر اکرم _صلی الله علیه و آله_ و حضرت زهرا _علیها السلام_ را با زیارت مختصری که در کتاب مفاتیح الجنان آمده است، زیارت کند و زیارت جامعه کبیره را بخواند. در این صورت نماز شب و نماز صبح خود را در افضل اوقات اقامه کرده و به قرآن کریم و عترت _علیهم السلام_ که دوبال پرواز هستند، متوسل شده است. مداومت روزانه بر این برنامه صبحگاهی در پیشرفت سیر و سلوک، اثرات فراوانی دارد. موفقیت انسان در زندگی و تامین آتیه نیز به بیداری و عبادت سحرگاهان بستگی دارد. ادامه دارد ... 📚 سیر و سلوک (شرح منازل هفتگانه/ مقدمه)، آیة الله مظاهری، ص ۲۱. #با_خود #سیر_و_سلوک ✨✨✨به رنگ بندگی✨✨✨ https://eitaa.com/joinchat/963706928Cddffbe9357