بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم (ذکریا ابن آدم) گوید: در خدمت امام رضا علیه السلام بودم که حضرت جواد علیه السلام را که سن شریفش از چهار سال کمتر بود به محضر او آوردند آنگاه آن حضرت دست خود را بر زمین زد و سر مبارکش را به جانب آسمان بلند کرد و مدتی طولانی فکر کرد. امام رضا علیه السلام فرمود: جان من فدای تو باد برای چه این قدر فکر می کنی؟ عرض کرد: به ظلمی که به مادرم فاطمه علیه السلام کردند فکر می کردم منتهی الامال، باب یازدهم، ص 943