♦️اندر احوالات زمانه مجیزگو بودن و زمانه تخریبگر شدن بچه که بودم همیشه یک چیز برایم عجیب بود پای تماشای فوتبال می نشستم، گزارشگر فوتبال میگفت تماشگران ما بهترین تماشاگران دنیا هستند! اخبار که گوش می دادم همه اش تعریف و تمجید بود. تلویزیون که نگاه می کردم مسئولین را مدام در حال کلنگ زنی و افتتاح فاز چندم فلان پروژه، می دیدم! مدرسه که میرفتم در مراسم صبحگاهی برای همه مسئولین دعا میکردیم و میگفتیم بهترین مسئولین دنیا را داریم خلاصه از هر کوی و برزن، مدح و مجیزگویی به گوش میرسید روزنامه ها، اخبار، سخنرانان، برنامه های تلویزیونی و... من آنروزها با خودم میگفتم یعنی ما حتی یک مسئول منحرف، یک مسئول اختلاسگر، یک مسئول فامیل باز، یک مسئول مفسد، یک مسئول غیرمردمی و اشرافی نداریم!؟ همان روز ها این حالت را غیر طبیعی میدیدم گذشت و گذشت تا رسیدیم به زمانه فعلی خیلی جالب است، باز هم افراط و باز هم تفریط (افراط در زدن نظام و مسئولین، تفریط در دفاع از آنها) آنروزها اگر همه از نظام و مسئولین و مردم ایران خوب میگفتند اما این روز ها همه یک تبر برداشته و همه را از دم تیغ میگذارنند این روزها دیگر اگر کسی از نظام و مسئول در این نظام دفاع کند، می شود مزدور! می شود متوهم! می شود احمق! می شود کبکی که سرش را در برف کرده است! لذا باید تا میتوانی بگویی مسئولین دزدند، اختلاسگرند، فامیل بازند، مفسدند، باید بگوییم نظام ما چهل سال به همه دروغ میگفته است. خلاصه باید همه را از دم تیغ بگذرانی حال آنکه متوجه نیستیم که شاخه ای را در حال بریدنیم که خود روی آن نشسته ایم! آیا کسی از خودش سوال نمی کند چرا این همه افراط و تفریط؟! آقایان نه آن افراط نه این تفریط نه یک تصویر کلوزآپ گویای فقر و فلاکت و بدختی و نشاندهنده همه واقعیت است و نه یک تصویر لانگ شات گویای خوب بودن همه چیز و همه کس! با کانال #بینش_راهبردی همراه باشید. http://eitaa.com/joinchat/2579496960C994bde62e8