♦️لن یضروکم الا اذی عده ای در کشور مدام می گویند شما که می گویید آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند، پس چرا این همه ما را اذیت می کند، قرآن جواب این عده را با صراحت داده است و میفرماید: آل عمران ۱۱۱ لَنْ يَضُرُّوكُمْ إِلَّا أَذًى ۖ وَإِنْ يُقَاتِلُوكُمْ يُوَلُّوكُمُ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ آنها [= اهل کتاب، مخصوصا» یهود] هرگز نمی‌توانند به شما زیان برسانند، جز آزارهای مختصر؛ و اگر با شما پیکار کنند، به شما پشت خواهند کرد (و شکست می‌خورند؛ سپس کسی آنها را یاری نمی‌کند. یعنی قطعا دشمن ما را اذیت خواهد کرد، اما اگر به جنگ آنها برویم و با آنها فعالانه برخورد کنیم، بدون شک اذیت آنها تبدیل به ضرر برای ما نخواهد شد و آن تهدید را تبدیل به فرصت سودآور خواهیم کرد. به عنوان نمونه چهل سال قبل علی رغم اینکه ایران عزیز ما درگیر جنگ و ترور و تهدیدات نظامی و امنیتی گسترده و فراگیر بود، اما از سوی کشورهای غربی و حتی شرقی به صورت کامل تحریم نظامی شد، تا جاییکه نه تنها اسلحه و تکنولوژی ساخت سلاح را به ما نمی دادند، بلکه حتی اگر احساس می کردند کالا و یا موادی، کوچکترین کاربرد نظامی هم داشته باشد، آنرا را تحریم می کردند. حال بعد از چهل سال قدرت و توان نظامی و امنیتی ما کجاست؟ تا جایی پیش رفته ایم که تکنولوژی آمریکایی هم از دست ما کلافه شده است. قدرت تکنولوژیکی_ نظامی کشور آنقدر پیشرفت کرده است که بسیاری از خود سوال می کنند پس چرا در صنعت خودرو یا سایر صنایع نباید اینگونه باشیم؟ پاسخ ساده است! بی شک اگر در زمینه اقتصادی و صنعتی هم کاملا تحریم شویم، شک نکنید علی رغم قدری اذیت شدن، هیچ ضرری نخواهیم کرد و به تدریج با قطع امید از بیگانه و تلاش مجاهدانه، به پیشرفت قطعی دست پیدا خواهیم کرد. همانگونه که امام بزرگوار متکی به قرآن فرمودند: «این محاصره اقتصادی را که خیلی از آن می ترسند، من یک هدیه ای می دانم برای کشور خودمان، برای اینکه محاصره اقتصادی معنایش این است که مایَحْتاج ما را به ما نمی دهند. وقتی که مایحتاج را به ما ندادند، خودمان می رویم دنبالش. ممکن است یک ده سالی زحمت بکشیم، ده سالی گرفتاری داشته باشیم، اما نتیجه آخرش این است که بعد از ده سال خودمان هستیم؛ دیگر احتیاج به اینکه دست دراز کنیم طرف این مؤسسه یا آن مؤسسه یا آن کشور و این کشور نیستیم.» با کانال #بینش_راهبردی همراه باشید. http://eitaa.com/joinchat/2579496960C994bde62e8