از شما چه پنهان چند شب و چند روز است که این بخش از بیانات رهبری عزیز، عجیب مشغولم کرده است اینکه چگونه عقب افتادگی در زمینه اتحاد دل های مردم را جبران کنیم اینکه مردم کیستند؟ من و رفقام من و دور و بری هام من و هم فکرانم من و چندنفری مثل من یا همه ی جامعه ایمانی! در برابر جوامع کفر! اما مگر می شود؟ چرا نشود؟ ایمان مقوله ای تشکیکی است یعنی شدت و ضعف دارد و افراد درون این کل، هم به نحو عام مجموعی باید دیده شوند و هم به نحو عام استغراقی! یعنی هم فردیت آنها لحاظ شود و هم کلیت جمعی آنها و باید از این جمع ایمانی مراقبت کرد تا اتحادش در برابر کفر حفظ شود دارم راجع به راه های تقویت این اتحاد با وجود اختلافات و سلایق متکثره فکر میکنم ای کاش همه فکر کنیم