این را مدتها قبل، به نظرم یک سال قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نوشته ام به گمانم هنوز مطلب زنده ایست و هنوز هم ما اسیر شخصیت پرستی و شخصیت زدگی هستیم هنوز هم اسیر حب و بغض جناحی هستیم و هنوز هم تشکلهای ما به جای اینکه ابلاغیه های رهبری عزیز یا همان حجت بالغه ولی را نصب العین خود قرار دهند و برنامه ای عملیاتی طراحی کنند، درگیر کل کل و بازی های بچه گانه جناحی هستند و باز هم چند روز مانده به انتخابات عین بچه ها، که از "لپ لپ" چیزی را در می آورند، یکی را در آورده و او را به اوج عزت میفرستند و بعد هم... ربطی به این جناح و آن جناح هم ندارد این فرهنگ را باید درست کنیم حقیر هم که هرچه بگویم به جرم اینکه جلوتر از زمانه نظری میدهم باید خانه نشین شوم و شارلاتان های شانتاژکارِ بادکنکی، نعره زنان یک شخصیت را بالا ببرند و آن یکی را... دوستان را به خواندن این مطلب دعوت میکنم شاید افاقه کند👇