متن بیانات معظم له:
بسم الله الرحمن الرحیم
مرحوم شیخ کلینی در باب شکر روایات زیادی آوردند؛ برخی خوانده شد و برخی امروز عرض می شود.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مَنْ أُعْطِيَ اَلشُّكْرَ أُعْطِيَ اَلزِّيَادَةَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ » { الکافي ج۲ ص۹۵}
اگر خداوند متعال کسی را موفق کند بر اینکه شکر گزار باشد.
خود شکر گزار بودن توفیق میخواهد
خیلی ها شاکر نیستند و کفران نعمت میکنند و خیلی ها نعم الهی را وسیله قرار میدهند برای معصیت خداوند متعال. بنابراین شکر و شکرگزار بودن خودش یک نعمت و فضیلت و لطف از جانب خداوند متعال است.
این روایت میفرماید خداوند متعال به دنبال شکر بنده، زیادی نعمت عطا میکند و به آیه شریفه استدلال مینمایند و البته شکر را قبلا معنا کردم. کی خداوند متعال نعمت تازه ای می دهد؟ این زیادی نعمت چه وقت است؟
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: مَا أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اَللَّهَ ظَاهِراً بِلِسَانِهِ فَتَمَّ كَلاَمُهُ حَتَّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِيدِ. { الکافي ج۲ ص۹۵}
وقتی خداوند متعال نعمتی عنایت کرد و انسان توجه کرد به آن نعمت و فهمید که خدا به او چنین نعمتی عطا کرده و توجه کرد و بر لسانش حمد کرد خدا را، هنوز حرفش تمام نشده و شکرگزاری او تمام نشده امر میشود که اضافه کنید نعمت ها را برای او. نه این است که امروز شکرگزار باشید فردا خداوند متعال نعمت جدیدی عنایت کند بلکه همان وقت است که خداوند دستور میدهد که باز هم به او عنایت کند
اما شکر را معنا کردم و روایتی داریم
عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: شُكْرُ اَلنِّعْمَةِ اِجْتِنَابُ اَلْمَحَارِمِ وَ تَمَامُ اَلشُّكْرِ قَوْلُ اَلرَّجُلِ «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ»{ الکافي ج۲ ص۹۵}
شکر نعمت چشم به این است که انسان قرآن بخواند و مثلا کتب علمی مفید مطالعه کند؛ نه اینکه با این چشم به نامحرم نگاه کند. شکر نعمت گوش این است که انسان قرآن بشوند و علم بشنود و موعظه و مطالب مفید بشنود نه اینکه استخدام کند گوش را در استماع به محرمات.
خداوند متعال به انسان دست داده، در این دست نیرو قرار داده و بازوی قوی به انسان داده که باید این نیرو را در ظلم و غصب مال مردم خرج کند؟ یا اینکه دست استخدام شود برای کارهای خیر اعم از اینکه کار خیر معنوی انجام دهد مثلا کتابی بنویسد یا کار خیر مادی انجام دهد.
شکر هر نعمتی به آن است که آن نعمت را در مورد استفاده خودش به کار بگیرد
آبرو را چگونه استخدام کنیم تا شکر کرده باشیم نعمت آبرو را؟ انسان برای تحصیل آبرو حاضر است پول خرج کند و زحمت بکشد. خب حالا این آبرو را که خدا عنایت کرد باید کجا خرج کرد؟ برای شخصی خودمان فقط یا برای رفع حاجت مؤمنی؟ تا چه برسد به اینکه خدای نکرده در معصیت خدا خرج کند نعمت الهی
بعد میفرماید: وَ تَمَامُ اَلشُّكْرِ قَوْلُ اَلرَّجُلِ «اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ اَلْعٰالَمِينَ»
ما نمیتوانیم شکر خداوند متعال را به جا بیاوریم و این از هیچ احدی امکان ندارد؛ زیرا خود اینکه میگوییم خدایا شکرت، خودِ این، شکر نیاز دارد و تسلسل رخ میدهد.
امام صادق علیهالسلام حیوانی را که سوار میشدند و معلوم نبود کجا بود، فرمودند اگر خدا لطف کند این مرکوب من به من برگردد حمدی انجام خواهم داد که بینهایت باشد و بعد آوردند، حضرت فرمودند: الحمدلله رب العالمین.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اگر از جریانی ناراحت بودند میفرمودند الحمدلله علی کل حال
اگر به حضرت نعمتی رسیده بود میفرمودند الحمدلله رب العالمین.
یک حمد علی کل حال است در موردی که ناملایمات رخ داده و یک وقت نعمتی است که در حال سرور هستند حضرت که الحمدلله رب العالمین میفرمودند
در جلسه قبل عرض کردم که حمد خداوند متعال صرفا به زبان است ولی شکر خداوند متعال با تمام اعضا و جوارح محقق میشود.
🆔
@ayatollahalimilani
🆔
@bonyad_emamat