این عبارات از در مقدمه «داستانِ راستان» بسیار راهبردی است. هر بار که به آن فکر می‌کنم، دروازه‌ای جدید و فهمی نو ایجاد می‌کند. شاید هر کسی در هر جایگاهی که در حال کار کردن است، باید بارها و بارها این جملات را بخواند و در آن تأمل کند. با هم بخوانیم؛ صلاح و فساد طبقات اجتماع در یکدیگر تاثیر دارد. ممکن نیست که دیواری بین طبقات کشیده شود و طبقه‌ای از سرایت فساد یا صلاح طبقه دیگر مصون یا بی‌بهره بماند، ولی معمولا فساد از «خواص» شروع می‌شود و به «عوام» سرایت می‌کند و صلاح برعکس از «عوام» و تنبه و بیداری آن‌ها آغاز می‌شود و اجباراً «خواص» را به صلاح می‌آورد، یعنی عادتاً فساد از بالا به پایین می‌ریزد و صلاح از پایین به بالا سرایت می‌کند. روی همین اصل است که می‌بینیم امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در تعلیمات عالیه خود، بعد از آنکه مردم را به دو طبقه «عامه» و «خاصه» تقسیم می‌کند، نسبت به صلاح و به راه آمدن خاصه اظهار یأس و نومیدی می‌کند و تنها عامه مردم را مورد توجه قرار می‌دهد ... این، است از یک عده طرفداران اصلاح که هر وقت در فکر یک کار اصلاحی می‌افتند، «زعماء» هر صنف را در نظر می‌گیرند و آن قله‌های مرتفع در نظرشان مجسم می‌شود و می‌خواهند از آن ارتفاعات منیع شروع کنند ... 👈 اگر کار فکری - فرهنگی می‌کنیم، اگر فعالیت سیاسی، رسانه‌ای و ... داریم، این جملات را بارها بخوانیم ... حمیدکثیری