﷽ 🍃⃟꯭✨ ꜜ✵ پرسش و پاسخ آیا جملات اغراقانه و غالیانه ی پولوس درباره حضرت عیسی آگاهانه برای اشاره به تثلیث و الوهیت بوده یا خیر؟ اساسا هدفش از این کار چه بوده؟ مثل کولسیان 2 : 9 فیلیپیان 2 : 6 پاسخ: پولوس حتی در خواب نیز نمی‌توانست ببیند که روزی مسیحیان سخنان او را با عینکی خواهند نگریست که با فرهنگ رومیان و یهودیان بیگانه است. او در هیچ جا مسیح را خدای خالق نخوانده است، بلکه در نهایت اغراق گویی فقط مسیح را پسر خدا و فدیه قربانی گناه بشر معرفی کرده است. البته هر جا هم فرصت بدست آورده توهین به حضرت مسیح و حواریون را نیز غنیمت شمرده است. در زمان پولوس حتی واژه تثلیث هم ابداع نشده بود و کسی مسیح را خدای خالق تصور نمی‌کرد. اما چرا در ترجمه‌ها الوهیت مسیح را می‌بینید؟ بخاطر این که مترجمین با پیش باوری بر مسیح خدایی قصد القای عقاید خود بر خواننده را داشته‌اند. «خدا» در عهد جدید با دو واژه «تئوس» و «کریوس» بیان شده است و منظور از آن الزاما خدای خالق نیست بلکه فقط عنوانی است که برای بیان عظمت و بزرگی استفاده شده است. متاسفانه مترجمین این دو واژه را درباره مسیح (ع) بعنوان «خدا» یا «خداوند» ترجمه کرده‌اند تا الوهیت او را القاء کنند. اما هروقت این واژگان برای غیر مسیح استفاده شده، مفاهیم دیگری مانند «آقا و سرور و ارباب» بدان داده شده است. در کولسیان نیز واژه یونانی θεότητος «تئوتیتوس» از ریشه θεῷ «تئو» برای بیان عظمت مسیح بکار رفته است نه الوهیت او. همین واژه در عهد عتیق برای پیامبران استفاده شده است مثلا حضرت موسی علیه السلام و سایر انبیاء بعنوان «تئوس» (حالت معرفه «تئو») (همان אֱלֹהִ֤ים «الوهیم» در عبری) توصیف شده‌اند. (خروج 7: 1 و مزمور 82: 6) حتی عهد جدید نیز از زبان مسیح (ع) می‌نویسد که در تورات نوشته شده است که بزرگان قوم بعنوان «الوهیم» (Θεοί «تئی» در یونانی یا همان خدایان) خوانده شده‌اند. در فیلیپیان 2: 6 که «در صورت خدا بودن مسیح» بیان شده است ربطی به الوهیت ندارد. چرا که حضرت آدم (ع) نیز در صورت خدا بود. (پیدایش 1: 26) برای توضیح بیشتر و با جزئیات به مباحث کانال مسیحیت شناسی با عنوان «خدا در کتاب مقدس» مراجعه کنید #پولوس #پرسش_و_پاسخ ☜ مسیحیت‌شناسی تخصصی 🇵🇸 @ChristianityandBible