شاید به عنوان مادر یا مربی این سوال رو گوشه ذهنتون بگذرونید که اصلا چرا کد نویسی؟ یا عمیق تر چرا آموزش کدنویسی به کودک؟، چرا گوشی و تب لت رو وارد دنیای زیبا کودکم کنم؟ من به عنوان مادر کودکان پنج و سه ساله باتون صحبت میکنم..کوکان امانت هایی نازنین و الهی هستند، هر تصمیمی برای قرار دادن آنها در راهی می گیریم باید قبلش در موردش تحقیق کنیم، از رب عالمیان برای جلوه الهی شدن تربیت مان و مربی بودمان مدد بگیریم. مثلا تحقیق کنیم کودک دو زبانه به چه قیمتی؟ از آثار مخرب تلویزیون بر مغز بچه ها بخونیم، در مورد بهترین سنین یادگیری زبان برای کودکان مطالعه کنیم، به روانشناسی زرد و غیر زرد فکر کنیم، به تبلیغ کننده و منافعش  و مضرات و منافع آن تبلیغ برای خودم و کودکم فکر کنم، و کمی فلسفی تر بگویم مهمترین چیز برای تصمیم تفکر است، قبل از هر تصمیمی فکر کنیم و باز فکر کنیم و از خودمون بپرسیم که این فکر و تصمیم چقدر درسته و اگر درست نباشه چی میشه.. وقتی زهرا ۳ ساله شد تو جو دوران طلایی سن و کودک دو زبانه براش کلی کارتون انگلیسی تهیه کردم، اما بعدتر با بالارفتن اطلاعاتم و پرسیدن این سوالات از خودمم از تصمیمم منصرف شدم، وظیفه ام هم تحویل کودک دوزبانه نبود وظیفه من به عنوان مادر و مربی چیز دیگری بود.. ما مجبور به چیزی نیستیم توی این دنیای زیبا حتی در دین.."لا اکراه فی الدین قد تبین الرشد من الغی" ما ملزمیم به اندیشیدن..به پرسش و زنده نگه داشتن شعله پرسش در مغزمان.. در واقع این پرسش است که ما را واداد به فکر کردن و دنبال کردن مطالب می کند. دیشب یه تیکه کد من رو چنان به وجد آورد که یاد ارشمیدس افتادم و یاد این عکس.. من تصمیم گرفتم به دخترم کدنویسی یاد بدم و به دوستاتش و به دوست های دوستانش..و به هر کودکی..دلایلش رو توی پست بعد میگم. کانال برنامه نویسی کودکان https://eitaa.com/codinggo @codinggo ،، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، , ,